Καλλωπισμος απο την Αρχαια ελλαδα και υστερα
Περί μακιγιάζ και καλλωπιστικών βαφών
Καλλωπισμός (και μακιγιάζ) από την Αρχαία Ελλάδα και ύστερα
Όπως ήδη είδαμε σε προηγούμενες αναρτήσεις, οι αρχαίες Ελληνίδες βαφόντουσαν (μακιγιαρι- ζόντουσαν), όχι όμως πολύ έντονα.
Το έντονο βάψιμο του προσώπου ήταν κατάλληλο για τις εταίρες (όπως εξάλλου συμβαίνει με τις γκέισες στην Ιαπωνία) και για τις γυναίκες ελευθέρων ηθών, οι οποίες ακόμα και σήμερα βάφονται έντονα και προκλητικά.
Από την αρχαία Ελλάδα πάμε στην αρχαία Ρώμη, όπου οι Ρωμαίες, με μεγαλύτερη και πιο ελεύθερη ζωή από τις αρχαίες Ελληνίδες, χρησιμοποιούσαν περισσότερες καλλυντικές βαφές, αλλά και χρω- ματιστές περούκες,
μέχρι τους χριστιανικούς χρόνους, οπότε λόγω της επιβαλλόμενης χριστιανικής ηθικής, η βαμμένη γυ- ναίκα προκαλούσε το όνειδος.
Αυτό διατηρήθηκε μέχρι τις σταυροφορίες, μέχρι την επιστροφή των σταυροφόρων, οι οποίοι γοητευμένοι από τα βαψίματα των ανατολιτισσών γυναικών, επανέφεραν τη χρήση του μακιγιάζ στην χριστιανική Ευρώπη.
Το 1558, όταν ενθρονίστηκε η Μεγάλη Ελισάβετ, η μόδα του μέικ απ είχε φθάσει στην Αγγλία, όπου πολλές γυναίκες της αριστοκρατίας, όπως κα η ίδια η βασίλισσα, σχεδίαζαν μπλε φλέβες στο πρόσωπό τους για να τονίσουν την λεπτότητα και την διαφάνεια της επιδερμίδας τους.
Η εξάπλωση της ευλογιάς τον 17ο και 18ο αιώνα και τα σημάδια που άφηνε πίσω της έκανε επιτακτική και μανιώδη την χρήση της άσπρης πούδρας και στα δυο φύλα.
Στην πουριτανική βικτωριανή εποχή και πάλι το έντονο βάψιμο εθεωρείτο ανήθικο, οπότε οι γυναίκες φρόντιζαν ώστε το βάψιμό τους να είναι όσο το δυνατόν πιο διακριτικό.
Όμως η εξάπλωση των θεατρικών θεαμάτων και το θεατρικό μακιγιάζ των ηθοποιών, που ενίοτε χρησιμοποιούσαν, όπως η Σάρα Μπερνάρ και εκτός σκηνής, ξανάφεραν στη μόδα το έντονο βάψιμο, με κυρίαρχο χρώμα το βαθύ κόκκινο, που παραγόταν από ένα είδος εντόμου, της κόκκινης πασχαλίτσας κοξινέλ.
Οι χρωστικές του κονιορτοποιημένου αυτού εντόμου είναι οι μόνες ζωικές φυσικές χρωστικές που επιτρέπεται σήμερα να χρησιμοποιούνται στην κατασκευή καλλυντικών με έντονο κόκκινο χρώμα.
Τα περισσότερα καλλυντικά που χρησιμοποιούνται σήμερα για μακιγιάζ, αποτελούνται από τεχνητές χρωστικές. Επειδή τα συνθετικά αυτά χρώματα είναι πολύ έντονα στην αρχική τους μορφή, αναμιγνύονται με διοξείδιο του τιτανίου για να γίνουν απαλότερα. Ο συνδυασμός των περίπου 40 οργανικών και 20 ανόργανων χρωστικών που χρησιμοποιούνται σήμερα στην παραγωγή καλλυντικών βαφών, αποδίδει εκατοντάδες χρωματικών συνδυασμών.
Τα βαμμένα, μακιγιαρισμένα πρόσωπα, είναι εκείνα που εντυπωσιάζουν και αποτυπώνονται στο μυαλό μας, το οποίο προτιμά να συγκρατεί ωραιοποιημένες εικόνες. Ίσως γιατί το μυαλό αποτυπώνει τις πιο εντυπωσιακές εικόνες, χωρίς να υπεισέρχεται σε λεπτομέρειες, εκτός και αν υπάρξει ιδιαίτερος λόγος. Το μυαλό έχει το δικό του μάτι. Σύντομα θα αναφερθούμε και σε αυτό.
Αλήθεια, σας έχει τύχει ποτέ να συναντήσετε κάποια γνωστή σας άβαφη και αμακιγιάριστη, ενώ μέχρι τότε την βλέπατε πάντα περιποιημένη και μακιγιαρισμένη; Πώς σας φάνηκε; Προσωπικά, όταν συνάντησα μια φίλη μου για πρώτη φορά τελείως αμακιγιάριστη, τρόμαξα να την γνωρίσω.
admin is | Topic: βάψιμο ανθρώπου, Κοινωνική ζωή και χρώματα | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Καλλωπισμος απο την Αρχαια ελλαδα και υστερα”