Το μάτι του νου (β)
Το μάτι του νου (β)
Μια άλλη λειτουργία στον περιορισμό των χρωματικών αντιλήψεων που μας επιβάλλει ο νους είναι η μνήμη του. Η χρωματική μνήμη του νου.
Ο νους «θυμάται» χρώματα οπότε δεν αντι- λαμβάνεται εύκολα τις αλλαγές που συμβαίνουν στα χρώματα κάτω από συνθήκες μεταβολών του φωτισμού και άλλων συνθηκών.
Πχ. τεχνητός φωτισμός μπλε χροιάς μετατρέπει ένα κατακόκκινο φόρεμα σε πορφυρό ή μωβ. Παρ’ αυτά το μυαλό μας, ο νους μας, συνεχίζει να το καταγράφει σαν κόκκινο γιατί ενδιαφέρεται περισσότερο για την σταθερή ταυτότητα (τα γενικά χαρακτηριστικά) του ρούχου, παρά για την ποιότητα του φωτός και τις συνεχείς ασταθείς αλλαγές που προκαλούνται από παροδικές συνθήκες.
Πέρα από αυτά, το μάτι του νου αντιλαμβάνεται και ψευδαισθήσεις.
Άλλες οφείλονται σε παιχνιδίσματα του μυαλού
και άλλες οφείλονται σε φυσικά φαινόμενα, όπως οι αντικατοπτρισμοί.
Όμως οι περισσότερες ψευδαισθήσεις δη- μιουργούνται από την φυσική λειτουργία των κωνίων.
επικεντρώστε το βλέμμα σας σε έναν από τους κύκλους και μετά από 15-20 δευτερόλεπτα κοιτάξτε στην λευκή επιφάνεια.
Εάν το μάτι είναι προσαρμοσμένο σε μια συγκεκριμένη απόχρωση για μερικά λεπτά και μετά το βλέμμα πέσει σε μια λευκή επιφάνεια, θα δει να εμφανίζεται το συμπληρωματικό χρώμα, το οποίο στην πραγματικότητα είναι ανύπαρκτο.
επικεντρώστε το βλέμμα σας στον κόκκινο κύκλο και μετά από 15-20 δευτερόλεπτα κοιτάξτε μέσα στο τετράγωνο που είναι σχηματισμένο δίπλα
Μια λευκή επιφάνεια θα μας φανεί πράσινη εάν το μάτι μας έχει ερεθιστεί προηγουμένως από μια κόκκινη επιφάνεια. Η κόκκινη ακτινοβολία που αντανακλάται από την επιφάνεια ελαττώνει την ευαισθησία των κόκκινων χρωματοδεκτικών κωνίων του αμφιβληστροειδούς σε χαμηλότερα επίπεδα από αυτήν των συμπληρωματικών τους πρασίνων. Έτσι, μόλις τα δυο συστήματα αντικρίσουν την λευκή ακτινοβολία μιας άσπρης επιφάνειας, οι πράσινοι χρωματοδέκτες ευαισθητοποιούνται ευκολότερα και κυριαρχεί η πρόσκαιρη αντίληψη του ανύπαρκτου πράσινου χρώματος.
Επικεντρωθείτε για 15 δεύτερα στην κουκίδα που είναι στην άκρη της μύτης του αρνητιικού της φωτογραφίας και μετά κοιτάξτε μέσα στο λευκό τετάγωνο
Παρόμοια φαινόμενα αλλάζουν την χρωματική αντίληψη μιας επιφάνειας αντιτιθέμενης προς τα γειτονικά της χρώματα. Έτσι ένα κίτρινο λουλούδι φαίνεται σκουρότερο ανάμεσα στο πράσινο φύλλωμα που το περιβάλλει.
Ο ουρανός στον ορίζοντα, ερχόμενος σε αντίθεση με το σκούρο χρώμα της θάλασσας, φαίνεται ανοιχτότερος.
Μια πορτοκαλιά επιφάνεια προσδίδει στο παρακείμενο άσπρο ή γκρίζο χρώμα μια κυανή ανταύγεια γιατί το κυανό είναι το συμπληρωματικό του πορτοκαλί χρώματος.
Το μάτι του νου λοιπόν «καταγράφει» γενικές σταθερές καταστάσεις, «βλέπει» ψευδαισθήσεις, και «θυμάται» χρώματα.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της χρωματικής μνήμης είναι αυτό που συμβαίνει το σούρουπο, την ώρα που τα πάντα γκριζάρουν κάτω από το πέπλο του λυκόφωτος. Ο νους δεν βλέπει τις γκρίζες αποχρώσεις , αλλά θυμάται τα χρώματα που προ- ϋπήρχαν και τα οποία έχουν διατηρηθεί στην μνήμη του. Πρέπει να εστιάσει την προσοχή του για να αντιληφθεί τα γκρίζα χρώματα στα οποία έχουν μετατραπεί τα προϋπάρχοντα κάτω από τον μουντό φωτισμό.
Αυτά σχετικά με την νοητική αντίληψη των χρωμάτων η οποία διαφέρει από την ακριβή αντίληψη των οπτικών οργάνων.
Όσο για τις ψευδαισθήσεις, θα τα πούμε αναλυτικά λίαν συντόμως.
admin is | Topic: λειτουργίες όρασης χρωμάτων, Φύση και χρώματα, Ψυχολογία και χρώματα | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Το μάτι του νου (β)”