xromata.com

Το ταξίδι της ανερχομένης κουνταλίνη

Στα τσάκρας αναφερθήκαμε πολλές φορές στο παρελθόν.

Ανατρέχοντας στο παραθυράκι “select category” που βρίσκεται στην τρίτη, μπλε στήλη της ιστοσελίδας μας, επιλέγετε την ενότητα «τσάκρας» και μπορείτε να διαβάσετε όσα έχουν αναρτηθεί σχετικά με το θέμα αυτό.

Πρόκειται για ένα θέμα στο οποίο θα επανέλθουμε, γι’ αυτό εδώ θα παρακολουθήσουμε συνοπτικά και εν περιλήψη το ανοδικό ταξίδι της (ενέργειας) κουνταλίνη γύρω από τα τσάκρας και τα ενεργειακά χρώματά τους.

1^ο ……..Μουλαντχάρα, το κόκκινο τσάκρα, όπου βρίσκεται κοιμισμένη σε αδράνεια η κουνταλίνη με μια αίσθηση ασφάλειας. Κόκκινο, το δυναμικό χρώμα της έναρξης. Από το σημείο αυτό θα ενεργοποιηθεί ξεκινώντας το ταξίδι της προς τα πάνω.

2^ο           Σβατισθάνα, το πορτοκαλί τσάκρα που σημαίνει ο ατομικός μου κόσμος. Πορτοκαλί, το χρώμα του συναισθήματος, όπου και η πρώτη εμφάνιση του δισυπόστατου κίτρινου χρώματος στα τσάκρας, αφού το πορτοκαλί δημιουργείται από την σύζευξη του κίτρινου με το κόκκινο. Εδώ η Κουνταλίνι ταυτόχρονα διαιρεί και ενώνει, δημιουργώντας το αιώνιο Γιν – Γιανγκ της ύπαρξης αφυπνώντας τα συναισθήματα.

3^ο            Μανιπούρα, το κίτρινο τσάκρα, ένα λαμπερό πετράδι. Ανάβει τις φωτιές της θέλησής μας. Κίτρινο το δυνατό ενεργειακό χρώμα. Η κουνταλίνη περνά ανάμεσα από παλλόμενες φλόγες ενέργειας για να ανέλθει προς τα επάνω.

4^ο            Αναχάτα, το πράσινο τσάκρα, το απρόσβλητο, άθικτο, όπου ανεβαίνει η κουνταλίνη με φτερά αγάπης, ανυψωνόμενη προς το άπειρο. Πράσινο, το χρώμα της προσδοκίας και της θέλησης. Εδώ η κουνταλίνη επιχειρεί τις εξισορροπήσεις, ενώνοντας το άρρεν με το θήλυ, το νου με το σώμα, σε τέλεια αρμονία. Σημείο σύνδεσης.

5^ο              Βισιούντα, το μπλε τσάκρα. Μπλε, το χρώμα της γνώσης, της αλήθειας. Εδώ συμβαίνει εξαγνισμός, αφυπνίζεται ο κόσμος των δονήσεων όπου μεταφερόμαστε όλο και βαθύτερα στην αλήθεια που κατέχουμε εντός μας και την αλήθεια που βρίσκουμε εξωτερικά. Η κουνταλίνη μεταβιβάζεται από την ουσία της δόνησης στον ήχο, στην γλώσσα, στην επικοινωνία και την έκφραση δημιουργίας.

6^ο             Άζνα, το βιολέ (μωβ – μπλε) τσάκρα, όπου πλέον αντιλαμβάνομαι και μπορώ να δίνω εντολές. Το ανώτερο εσωτερικό (εντός του σώματος) ενεργειακό κέντρο, όπου η κουνταλίνι μεταβάλλεται σε ένα λαμπερό φίδι φωτός, ανοίγοντάς μας το τρίτο μάτι, κέντρο όρασης, διόρασης και του χωρίς όρια κόσμου φωτός. Φέρνει την συμβολή των αντιθέτων, σε ένα ενιαίο ρεύμα συνειδητότητας. Είναι το τσάκρα της ενόρασης, της φαντασίας.

7^ο           Σαχασράρα, το ρόδινο τσάκρα (μωβ – κόκκινο) του στέματος, το τσάκρα που βρίσκεται εκτός, υπεράνω του σώματος, σημαίνοντας το χιλιαπλάσιο. Η συνειδητότητα αυτή δεν έχει όρια. Εδώ η κουνταλίνι συναντά τον Σίβα που ακτινοβολεί πνευματικότητα, γεννά τα άστρα, οδηγείται και σε παίρνει μαζί της μακριά από τους χαμηλότερους κύκλους, σε ταξιδεύει στην δημιουργική νοημοσύνη, στην συμπαντική συνείδηση που είναι η πηγή των πάντων.

Υ.Γ.: Ένα ευχαριστώ στον φίλο Γιάννη Φανιουδάκη, που ασχολείται με ρέικι και τσάκρας, για την συμβολή του στην ανάπτυξη του άρθρου αυτού.

This entry was posted on Saturday, August 25th, 2018 at 5:00 am and is filed under τσάκρας. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.