xromata.com


Σκεψεις κι αποψεις (15).

 

Σκέψεις κι’ απόψεις [15]

 

Σκέψεις και Απόψεις φίλων του site, που δεν είναι παρά η επανάληψη επιλεγμένων παλαιών comments (με χρονική σειρά ανάρτησης) από την στήλη διαλόγου, γιατί και οι φίλοι της ιστοσελίδας συμβάλλουν στην ανάπτυξή της με τις δικές τους απόψεις.

Κάποιες από αυτές ίσως σας φαίνονται σαν αταίριαστες με το θέμα της ιστοσελίδας, που είναι τα χρώματα, όμως όλες αναπτύχθηκαν από ερεθίσματα που δόθηκαν από κάποιο άρθρο βασισμένο σε αυτά, τα χρώματα δηλαδή και τον κόσμο τους.

Αν ενδιαφέρεστε να δείτε τις προηγούμενες αναρτήσεις κάτω από τον τίτλο ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΙ’ ΑΠΟΨΕΙΣ θα τις βρείτε πηγαίνοντας στo παράθυρο CATEGORIES κάνοντας κλικ με το ποντίκι σας πάνω στην ενότητα «σκέψεις, σχόλια, άρθρα φίλων».

 

 

Θα συμφωνήσω με το Γιάννη πως ολόκληρο το Σύμπαν είναι ένα παραμύθι, όπως καταδεικνύεται σε πλήθος μύθους, Θεογονίες και Κοσμογονίες ανά τον κόσμο, όπως στον Ησίοδο, τις Σκανδιναβικές Έδδα, το Ενούμα Ελις της Μεσοποταμίας, το Πόπολ Βούχ των Μάγια Κιτσέ, το Κοτζίκι της Ιαπωνίας,κ.λ.π.

Ακόμη, το άρθρο σου, Πάνο μου και το σχόλιο του Γιάννη, μου θύμισαν αυτό που ο φίλος μου Παντελής είχε πει πριν από πολλά χρόνια και τότε με είχε εντυπωσιάσει, πως οι άνθρωποι είναι τα περιττώματα των Θεών. Ίσως τελικά, κάθε οντότητα ανεβαίνοντας εξελικτικό επίπεδο, αφήνει πίσω της, ό,τι δεν της χρειάζεται πλέον ή ακόμη της είναι και βάρος, που όμως μπορεί να είναι απαραίτητο σ’ αυτές που έπονται.

Έτσι λοιπόν, όπως τα περιττώματα των ζώων αποτελούν λίπασμα για τα φυτά, ίσως κι ο άνθρωπος να φέρει ως αποστολή (ανάμεσα σε άλλα) το να βοηθήσει στην εξέλιξη των ζώων (και βεβαίως των φυτών και των ορυκτών). Το βλέμμα του σκύλου στον Κύριό του νομίζω τα λέει όλα.

Σχετικά με τα χρώματα των Πλανητών, Γιάννη και ΙΟΑΝΝΑ, επειδή κι εγώ γνώριζα τον συσχετισμό της παραδοσιακής αλχημείας, που ο Πάνος παρουσίασε, θα μ’ ενδιέφερε η ανάλυση του σκεπτικού της αστροσοφικής εκδοχής, που αναφέρατε. Αναμένω λοιπόν κι εγώ μαζί με τον Πάνο.

ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN   07-01-10

 

https://xromata.com/?p=933  

 

 

Μνήμες όρασης και εγκέφαλος ΑΥΓΟΥΣΤΑ! Πώς να εξηγηθεί ότι και με κλειστά μάτια βλέπουμε εικόνες μνήμης και χρώματα; (Αλήθεια, οι εικόνες που βλέπουμε με κλειστά μάτια είναι όλες εικόνες μνήμης, ή βλέπουμε και άλλες πέρα από αυτές που είναι καταγραμμένες στη μνήμη μας;)

Όντως, ένα μεγάλο μέρος όσων βλέπουμε με κλειστά μάτια προέρχονται από την μνημονική μας αποθήκευση. Μήπως όμως υπάρχει και κάποια άλλη λειτουργία; Μήπως υπάρχει και κάποια άλλη εσωτερική “φωτεινή” ενεργειακή πηγή;

Πάμε τώρα στο έτυμο του “εγκεφάλου” και ίσως λίγο πέρα από αυτό.

Εγκέφαλος σημαίνει αυτό που είναι ΕΝ (μέσα) στην ΚΕΦΑΛΗ.

Τί σημαίνει όμως ΚΕΦΑΛΗ;

Την εξήγηση της ΚΕΦΑΛΗΣ την άκουσα σε μια ομιλία του Λευτέρη Σαραγά.

Κ-επί άλως (δασυνόμενη λέξη) = Κ-εφ άλως (άλως = φωτεινός δακτύλιος που περιβάλλει κάποιο σώμα).

Τώρα ας δούμε και το περίεργο Κ που προηγείται.

Κατά τον Η. Τσατσόμοιρο [Η αποκωδικοποίηση του Ελληνικού Αλφαβήτου] το Κάππα προήλθε από τον ήχο του κτύπου πάνω σε ξερά ξύλα, χωρίζοντας το κούτσουρο στα δυο. Έτσι λοιπόν το Κ απέκτησε την έννοια του διαχωρισμού.

Γνωστό δε ότι ο εγκέφαλος είναι διαχωρισμένος σε δυο τμήματα.

Άρα λοιπόν έχουμε να κάνουμε με κάτι εσωτερικό [ΕΝ] διαχωρισμένο σε δυο τμήματα [Κ] το οποίο είναι επί [ΕΦ’] κάποιας ενεργούς φωτεινότητας [ΑΛΩΣ].

Πάνος   09-01-10

 

https://xromata.com/?p=1092

 

 

Φίλε Γιάννη, η γοητεία του παραμυθιού είναι ακριβώς αυτή η ανακάλυψη της Αλήθειας που κρύβεται βαθειά μέσα σ’ αυτό! Επομένως και το Σύμπαν, αφού κρύβει βαθειά μέσα του την Αλήθεια, είναι ένα παραμύθι. Εμείς χρειάζεται να δούμε την κρυμμένη Αλήθεια που βρίσκεται μέσα σ’ αυτό, όπως “Η Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη”.

Όπως λες, σε μια διδασκαλία οι Άνθρωποι χαρακτηρίζονται σαν τα απορρίμματα της φύσης, κάτι δηλαδή όπως και τα χρώματα. Άρα και αυτοί με τη σειρά τους, κάπου πρέπει να λειτουργούν σαν λίπασμα! Πού όμως;;

Το θέμα δεν είναι και τόσο εύκολο να απαντηθεί. Είπαμε πως τα χρώματα είναι το λίπασμα της “ανθρώπινης ψυχής”. Μήπως ο Άνθρωπος είναι το λίπασμα για την εξέλιξη (αλλά και ανέλιξη) της Δημιουργίας; Κάτι τέτοιο αφήνει να εννοηθεί και η διδασκαλία της Θεοσοφικής Εταιρείας.

Εάν κατάλαβα καλά, εννοεί ότι μέσα στις άλλες λειτουργίες του ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα να “εξανθρωπίζει” κάποια ζώα (που έχουν φθάσει σε βαθμό τελείωσης – εντελέχειας-) ή καλύτερα να βοηθά στην μελλοντική ατομικοποίηση και αποχωρισμό τους από την ομαδική ψυχή του είδους.

Αντιγράφω από το κεφάλαιο “Η εξέλιξη των ζώων”:

“Επισκοπούντες την φύσιν, δυνάμεθα ευκόλως να αντιληφθώμεν ότι το πλείστον των ζωντανών οργανισμών ευρίσκεται, ουχί εν τω ανθρωπίνω βασιλείω, αλλά εις τα βασίλεια των φυτών και των ζώων. Αι θεωρίαι της συγχρόνου επιστήμης μας λέγουσιν ότι εν τη εξελίξει των μορφών, υπάρχει μια γέφυρα μεταξύ του φυτού και του ζώου και μεταξύ του ζώου και του ανθρώπου. Είναι συνεπώς προφανές ότι πάσαι αι μορφαί, αι κατώτεραι του ανθρώπου, πρέπει να τείνωσι προς τον ανθρώπινο τύπο, καθόσον ο άνθρωπος κατέχει μέχρι τούδε την ανωτάτην εν τη εξελίξει βαθμίδα”
Πιο κάτω αναγράφεται:

“Υπάρχουσι σήμερον ωρισμένοι τύποι ζώων, αποτελούντες, ούτως ειπείν, τας πύλας, δια των οποίων επιτρέπεται η δίοδος εκ του ζωικού βασιλείου εις το ανθρώπινον. Τούτοι είναι ο κύων, η γαλή, ο ίππος, ο ελέφας, πιθανώς δε και ο πίθηκος. Δια των πυλών τούτων δύναται να ενεργηθεί η μετάβασις εκ του ζωικού βασιλείου εις το ανθρώπινον, αρκεί να ασκηθώσι κατάλληλοι επιδράσεις επί της ζωικής ζωής δια της δράσεως του ανθρώπου”.

Τέλος Γιάννη, τα αρκετά που έχεις να μας πεις για τα χρώματα των πλανητών, σαφώς και μας ενδιαφέρουν, οπότε, πες τα!

Πάνος   11-01-10

 

https://xromata.com/?p=933

 

 

Καλημέρα Πάνο, Καλημέρα σε όλους.

Άν και μου βάζεις δύσκολα Πάνο και με προβληματίζεις θα προσπαθήσω. Τα χρώματα γερνάνε θα έλεγα και χάνουν την ζωντάνια τους με την πάροδο του χρόνου. Αλλά μιλάμε για τεχνητά χρώματα που δημιουργούνται με προσμίξεις. Πιστεύω όμως ότι η βάση (πηγή) χρωματικά μένει αναλλοίωτη.

Katerina   12-01-10

 

http://xromata.com/?p=1143

 

 

Μπορεί οι βαφές κι οι χρωστικές ουσίες πράγματι να είναι εφήμερες, όμως -και σ’ αυτό θα συμφωνήσω με την katerina- τα καθ’ αυτά χρώματα, ως ακτινοβολίες, μου δίνουν μια αίσθηση ”αιωνιότητας”, ορίζοντας αυτή περίπου, ως εκείνο το αστρονομικά μεγάλο για τ’ ανθρώπινα δεδομένα χρονικό διάστημα, που στην Ανατολή αποκαλούν ”Μανβάνταρα”, όσο δηλαδή περίπου η εκδήλωση του Σύμπαντος.

Αν μάλιστα σ’ αυτό προσμετρήσουμε και την επταδική τους (;) δομή κι οργάνωση, θα τολμούσα να τα τοποθετήσω στο επίπεδο των Αρχετύπων. Τι λες, Πάνο μου, ισχύει;

Φίλε Γιάννη, τι γίνεται μ’ εκείνη την αστροσοφία; Πότε σκοπεύει να μας επισκεπτεί;

ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN   13-01-10

 

http://xromata.com/?p=1143

 

 

Με έστειλες ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN πίσω στα θρανία, και δεν είσαι ο μόνος βέβαια, αλλά είστε και άλλοι που με στριμώχνετε στο διάβασμα και αισθάνομαι σαν φοιτητής. Ομολογώ βέβαια πως μου αρέσει κι ας γκρινιάζω. Έρριξα διάβασμα για τη Σκανδιναυική μυθολογία Έδδα (υπολείπονται οι Ενούμα Έλις, Πόπολ Βουχ και Κοτζίκι), διάβασα λίγη Θεοσοφική Εταιρεία, λίγη Εωνική παράδοση, διαβάζω “Ιστορίες του Βεελζεβούλ στον εγγονό του” του Γκουρτζίεφ και ένας φίλος με στέλνει σούπιντο στον Ηράκλειτο. Διαβάζω και μελετώ (για να μπορώ να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις των comments) αλλά πτυχίο δεν παίρνω…

Αυτό που σου είπε ο φίλος σου ο Παντελής, και που ανέφερε και ο φίλος μας ο Γιάννης, ότι δηλαδή οι άνθρωποι είναι απορρίμματα υπάρχει (αν δεν κάνω λάθος) μέσα σε διδασκαλία της Εωνικής παράδοσης. Συγκεκριμένα δε, ότι πρόκειται για Πνευματικά απορρίμματα.

Τώρα, που χρησιμεύουν σαν λίπασμα αυτά τα απορρίμματα;
Λες πως ίσως ο άνθρωπος να φέρει ως αποστολή (ανάμεσα σε άλλα) να βοηθήσει στην εξέλιξη των ζώων κλπ. κλπ.

Κάπως έτσι αναφέρονται τα πράγματα και από τη Θεοσοφική εταιρεία και κάπως έτσι έχω ήδη απαντήσει στο φίλο μας το Γιάννη.

Συμπληρώνω πως σαν Πνευματικά λιπάσματα επενεργούν στη ψυχικό επίπεδο, μέσα στο οποίο έχει σχηματιστεί η γνωστή μας δημιουργία.

Τώρα, θα μου πείτε πιθανώς οι υπόλοιποι τί γυρεύουν όλα αυτά μέσα σε ένα blog για χρώματα;

Σας είπα από την αρχή ότι τα χρώματα απλώνονται παντού και μελετώντας τα δεν ξέρεις που μπορεί να οδηγηθείς. Εξάλλου και η ψυχή έχει το χρώμα της και τα διάφορα απορρίμματα τα δικά τους.

Όσο για τα χρώματα των πλανητών, αναμένω κι εγώ μαζί σου!
Πάνος   13-01-10

 

http://xromata.com/?p=933

 

 

 


is | Topic: σκέψεις σχόλια άρθρα φίλων | Tags: None

No Comments, Comment or Ping

Reply to “Σκεψεις κι αποψεις (15).”