Ίρις και Ίσις – Iris and Isis
Η θεά Ίρις πετά (ταξιδεύει) προς τα ανατολικά
Για την Ίριδα σας το είπα ότι θα μας απασχολήσει αρκετά, ίσως περισσότερο κι από ότι φανταζόμουν.
Γοητευμένος, διαπιστώνω το ταξίδεμά της προς την Ανατολή.
Αφορμή για την παρακολούθηση αυτή, μου δόθηκε από ένα comment, όπου η αλλαγή του ενδιάμεσου συμφώνου του ονόματός της από Ρ σε Σ την μετατρέπει από Ίριδα σε Ίσιδα.
Η έκπληξη μεγάλωσε με την διαπίστωση πως κάποια χαρακτηριστικά και σύμβολα της Ίριδας, της παμπάλαιας αυτής θεότητας, τα βρίσκουμε και στην Ίσιδα, τη μεγάλη θεά του Αιγυπτιακού πανθέου, όπως τα φτερά, το σκήπτρο – κηρύκειο και τη σύνδεσή του με το φίδι, η σχέση με το φως του ηλίου.
Η Ίσις ήταν κόρη των Γκεμπ ή Σεβ και Νουτ (γης ή ήλιου και ουρανού), ενώ η εμφάνιση της Ίριδας (ουράνιου τόξου) εξαρτάται από τους δυο αυτούς παράγοντες, ήλιου (ηλιακού φωτός επί της γης) και ουρανού.
Η Ίσις, πολεμώντας τον Τυφώνα, έφερε τη γαλήνη, η Ίρις (που προβάλλει νικήτρια μετά από κάθε κακοκαιρία φέρνοντας την ατμοσφαιρική γαλήνη) μεσολάβησε για να γεννηθεί το φως, ο Απόλλων.
Μελετώντας την ΩΓΥΓΙΑ*, βλέπουμε μια συνδετική σχέση- ταύτιση μεταξύ της Ιώς και της Ίσιδας, οπότε συμπεραίνουμε ότι έχουμε να κάνουμε με μεταλλάξεις μιας θεότητας ηλιακού φωτός.
Όπως η αλλαγή του Ρ με το Σ ταυτίζει την Ίριδα με την Ίσιδα, το ίδιο και η αλλαγή του Ι με το Η ταυτίζει την βασιλοπούλα του Άργους (λαμπερού) Ιώ με την Ηώ, θεότητα της Αυγής.
Η Ιώ, ιέρεια της Ήρας, αφού ζευγάρωσε με τον Δία, κυνηγήθηκε από την ίδια τη θεά που υπηρετούσε, μεταμορφωμένη σε αγελάδα, ώσπου έφθασε στην Αίγυπτο όπου έλαβε ξανά την ανθρώπινη μορφή της και αφού γέννησε τον Έπαφο μεταλλάχθηκε στη μεγάλη θεά Ίσιδα.
Έτσι λοιπόν, ταξιδεύοντας από τα δυτικότερα στα ανατολικότερα, από την Ελλάδα προς την Αίγυπτο, προς την ανατολή του φωτός, η ροδοδάχτυλη Ηώ (αυγή), η αργυρή Ιώ (το ασημένιο φως του ξεκινήματος της ημέρας) και η Ίρις (το χρωματιστό φωτεινό ξεκίνημα μετά τη σκοτεινή καταιγίδα) μεταβάλλονται στη Μεγάλη Μητέρα και κόρη του Ουρανού, Ίσιδα.
Η μόνη διαφορά μεταξύ των δυο θεοτήτων είναι ότι στη θρησκευτική ιστορία, η μεν Ίρις ξεκίνησε σαν μεγάλη δυνατή θεότητα που σμικρύνθηκε με την επέλαση της ανδροκρατίας και τη νεοφερμένη στον Όλυμπο ανδρική μορφή της, τον Ερμή, ενώ αντιθέτως η Ίσις, ξεκινώντας σαν μικρή τοπική θεότητα του δέλτα του Νείλου, άρχισε να γιγαντώνεται για να φθάσει στον κολοφώνα της την Ρωμαϊκή περίοδο, τότε που οι άνθρωποι έψαχναν απεγνωσμένα να λυτρωθούν κάτω από τη φως μιας νέας μεγάλης Θεότητας, έψαχναν και πάλι το Φως μέσα στο σκότος που άπλωνε η παντοκράτειρα Ρώμη.
*Απόσπασμα από την Ωγυγία:
Αλλ’ η Ήρα εξοίστρησεν αυτήν (την Ιώ) και έτρεχεν ένθεν κακείθεν…… και περιπλανηθείσα εις πολλούς τόπους και θαλάσσας της Ευρώπης και Ασίας, ήλθεν εις την Αίγυπτον, ένθα αναλαβούσα την προτέραν μορφήν δια της επαφής του Διός, εγέννησε τον Έπαφο… και τέλος ωνομάσθη Ίσις και ετιμήθη ως θεά.
Translation into English
Iris flies towards East
I said already that Iris is going to preoccupy us, perhaps more than what I thought.
Charmed, I did follow her trip towards East.
The reason for such attendance was given to me by a comment sent to the blog where the change of the interim consonant from R to S converted her name from Iris in Isis.
The surprise grew up with the discovery that certain features and symbols of Iris, this very old deity, are found as well to Isis, the great goddess of the Egyptian pantheon, such as feathers, scepter – caduceus and its association with snakes and the relationship to sunlight.
Isis was the daughter of Geb or Seb and Nut (earth or sun and sky) and the appearance of Iris (rainbow) depends on two factors, the sun (sunlight on earth) and heaven.
The fight of Isis with Hurricane brought peace. Iris (who shows off triumphant after each storm, bringing calmness in the sky) mediated for light (god Apollo) to be born.
Studying Ogygia *, we find a binding relationship between Io and Isis, so we conclude that we are dealing with mutations of a sunlight deity.
Like the change of R to S identifies Iris with Isis, the same the change of Greek vowel I (iota, sounds e) to H (eta, sounds ee) identifies Io (Ιώ), the princess of Argos (means the shining white or bright light) to Eos (Ηώ), the goddess of dawn.
Io, priestess of Hera, having mated with Zeus, was hunted by Hera, the great goddess who served, transformed to a cow until she arrived in Egypt where she got back to her previous human form after giving birth to Epaphos. Then she mutated to great goddess Isis.
Thus, traveling from west to east, from Greece to Egypt, towards the dawn of light, the rose fingered (as called by Homer) Eos (dawn), the shining Io (the silver light of morning) and Iris (the colored bright appearance after the dark storm) transformed to Great Mother and daughter of Sky, Isis.
The only difference between the two deities is their religious history, while Iris began as a great goddess; she became a smaller one after the male dominance, giving her place to her male shape, the newcomer Hermes, Isis being at the beginning a small local deity of Nile’s delta, became a great deity, reaching the peak of her greatness at the Roman period, when people desperately were looking forward to redeem under the light of a new high Divinity, looking back for Light in the darkness that was speed by powerful Rome.
* Extract from Ogygia:
But Hera sent an ox fly after her (Io) and she run over here and over there … … and after wandering in many places and the seas of Europe and Asia, she came in Egypt where she got her previous (human) form by the contact of Zeus, she gave birth to Epaphos … and finally called Isis and honored as a goddess.
admin is | Topic: Ίρις και τα χρώματά της, Μύθοι και χρώματα | Tags: Αίγυπτος, Απόλλων, αρχαιοαιγυπτιακή θρησκεία, Δίας, Έπαφος, Ερμής, Ήρα, Ηώ, Ίρις, Ίσις, Ιώ, φως
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Ίρις και Ίσις – Iris and Isis”