xromata.com


Συνεντευξη με τα χρωματα [νγ΄]: ασπρο – μαυρο – κοκκινο

 

Η «Συνέντευξη με τα χρώματα» είναι μια προσπάθεια τακτοποίησης των όσων έχουν ειπωθεί (και θα ειπωθούν) για τα χρώματα, σε μια σειρά, ας πούμε, εύπεπτης διδακτικής ύλης, για όλους όσοι θέλετε να «μάθετε» τα χρώματα και τον κόσμο τους.

Η σειρά έχει την μορφή μιας υποτιθέμενης, διδακτικής, συνέντευξης των χρωμάτων προς τον άνθρωπο.

 

 

Συνέντευξη με τα χρώματα

[νγʹ]

 

Ένας μικρός διαπληκτισμός

Άσπρο – Μαύρο – Κόκκινο

 

-Αγαπητή μου συνεργάτιδα Εννοιολογία, ίσως θα έπρεπε να δώσεις τον λόγο πρώτα σ’ εμένα τη Γλωσσολογία πριν παραχωρήσεις την θέση σου στην συνέντευξη στα χρώματα, αλλά τέλος πάντων, νομίζω πως δεν είναι απαραίτητο να μιλήσω κι’ εγώ, αφού είμαι σίγουρη πως τα χρώματα, παρουσιάζοντας καθένα τους τον εαυτό του, θα αναφερθούν και σ’ εμένα. Ίσως χρειαστεί αργότερα, απλώς να κάνω μια συνοπτική αναφορά στο γλωσσολογικό θέμα, οπότε χρώματα, εμπρός αρχίστε την παρουσίαση των εαυτών σας.

-Πολύ ωραία! Ξεκινώ εγώ, το Κόκκινο χρώμα, που είμαι ο πρώτος πραγματικός χρωματικός όρος που σου γίνομαι Άνθρωπε κατανοητός σαν χρωματική έννοια……

-Επ! επ.. επ!. Για στάσου Κόκκινο! Μπορεί να είσαι το πρώτο πραγματικό χρώμα που αντιλαμβάνεται ο Άνθρωπος, αλλά εμφανίζεσαι στο δεύτερο στάδιο χρωματικών εννοιών. Στο πρώτο στάδιο γινόμαστε αντιληπτά σαν έννοιες εμείς, το Άσπρο και το Μαύρο, οπότε αρχίζω εγώ το Λευκό, ή Άσπρο όπως με αποκαλείς αλλιώς Άνθρωπε…

-Ε, όχι! Εσύ Λευκό δεν είσαι χρώμα, είσαι η αντανάκλαση του φωτός. Μπορεί να θεωρείσαι σαν χρώμα, αλλά ουσιαστικά δεν είσαι ένα χρώμα. Είσαι όλα μας μαζί! Είσαι ο εκ της ύλης αντιπρόσωπος του φωτός, του συνόλου των ακτινοβολιών του ορατού φάσματος, οπότε μιλώ πρώτο εγώ το Κόκκινο, το πρώτο αντιληπτό χρώμα….

-…Που εννοιολογείσαι στο 2ο στάδιο χρωματικών εννοιών και εάν θεωρήσουμε το άσπρο και το μαύρο σαν χρώματα και αυτά, γιατί στο επίπεδο των βαφών ενέχουν θέση χρώματος, είσαι ο πρώτος πραγματικός χρωματικός όρος μεν, όμως είσαι ο τρίτος όταν εκλαμβάνουμε σαν χρώματα τα πραγματικά χρώματα του φάσματος μαζί με τα αποκαλούμενα μη – χρώματα. Είσαι το 3, η αντανάκλαση του 1, της μονάδας, όπως το λευκό είναι η αντανάκλαση του φωτός… Άσε! Θα μπλεχτούμε με την Αριθμοσοφία, που δεν είναι του παρόντος.

Σαν Εννοιολογία προτείνω, επιβάλλω δηλαδή, να αναφερθείτε με την σειρά που εμφανίζεστε στα εννοιολογικά στάδια, γιατί διαφορετικά θα έχουμε διαφωνίες, διαπληκτισμούς, μπλεξίματα τέλος πάντων….

-Σωστά τα λες, επομένως παίρνω τον λόγο εγώ το Λευκό, σαν πρώτος όρος του πρώτου εννοιολογικού σταδίου των χρωμάτων…

-Α! Από πού κι’ ως πού θεωρείς τον εαυτό σου σαν τον πρώτο όρο, αφού στο πρώτο στάδιο εμφανιζόμαστε παρέα, σαν ζευγάρι οι δυο μας, χωρίς να προσδιορίζεται ποιος είναι ο πρώτος και ποιος ο δεύτερος; Επομένως γιατί να μην είμαι εγώ το Μαύρο ο πρώτος όρος του πρώτου σταδίου, ώστε να αρχίσω εγώ την παρουσίαση;

-Γιατί Μαύρο μου, εγώ το Λευκό είμαι το φως, που περιλαμβάνει όλα τα χρώματα του φάσματος, άρα σαν τέτοιο είμαι το πρώτο, οπότε η αρχή είναι δική μου….

-Πώς; Θα μπορούσε να υπάρξει το φως, άρα κι’ εσύ Λευκό, η αντανάκλασή του, εάν δεν προϋπήρχα εγώ το Μαύρο σκοτάδι;

-Χμ! Μάλιστα! Όπως το περίμενα! Ένας διαπληκτισμός για τα πρωτεία μεταξύ των τριών πρώτων χρωματικών εννοιών, των Άσπρο – Μαύρο – Κόκκινο, που αποτελούν την πρώτη χρωματική εννοιολογικά τριάδα που εννοείται και εκφράζεται γλωσσολογικά σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, ενώ κάποιες –πρωτόγονες, θα έλεγα- γλώσσες, ακόμα και σήμερα δεν έχουν ξεπεράσει αυτά τα δυο πρώτα στάδια.

Έχουμε δηλαδή  το 1 (αντανακλώμενο στο 3) που είναι η αρχή των περιττών αριθμών και το 2 που είναι η αρχή (δηλαδή το 1) των ζυγών αριθμών… Ωπς! Πάλι παρασύρθηκα και εμπλέκω την Αριθμοσοφία στα χρώματα. Όμως σαν Εννοιολογία που είμαι, γοητεύομαι από τους συσχετισμούς εννοιών, όπως εδώ, τον συσχετισμό του Κόκκινου χρώματος με το 1, το 2 και το 3.

Αγαπητά μου Άσπρο, Μαύρο, Κόκκινο, γνωρίζετε καλά πως μόνο εσείς τα τρία –με ποικίλες ονομασίες καθένα σας- αναφέρεστε σαν χρώματα στα Ομηρικά έπη. Η αναφορά μόνο σε εσάς ήταν η αιτία που έκανε τον William Ewart Gladstone να κινήσει το περίφημο ομηρικό χρωματικό ζήτημα, λόγω της άγνοιας της επιστήμης της Εννοιολογίας κατά την εποχή του, υποστηρίζοντας ότι οι αρχαίοι Έλληνες έπασχαν από δυσχρωματοψία. Αυτό όμως είναι ένα θέμα που θα παρουσιαστεί αργότερα, όπως και αυτό της δυσχρωματοψίας πολλών θηλαστικών.

Όπως έσφαλε ο Γκλάδστων, το ίδιο έσφαλε και η επιστήμη που θεωρούσε έως και μετά τα μέσα του 20ου αιώνα ότι πολλά ζώα, όπως ο ταύρος, ο σκύλος, ο καρχαρίας, έβλεπαν εκτός από το μαύρο – άσπρο και τις γκρίζες διαβαθμίσεις τους, μόνο το κόκκινο χρώμα, κάτι που αποδείχθηκε λανθασμένο γιατί το κόκκινο χρώμα είναι το μόνο που δεν βλέπουν αυτά τα ζώα, όπως και τα περισσότερα θηλαστικά που είναι διχρωματικά, δηλαδή στερούνται κωνίων που ανταποκρίνονται στην κόκκινη ακτινοβολία.

Τέλος πάντων, ας ξεκινήσουμε την παρουσίαση σας χρώματα με το Μαύρο χρώμα, γιατί χωρίς σκοτάδι δεν νοείται το φως. Εξάλλου, έχει αποδειχθεί Άνθρωπε ότι το οπτικό σου όργανο «βλέπει» τις διακοπές του σκοταδιού.

Αλήθεια, μπορείς να φανταστείς έναν κόσμο χωρίς σκοτάδι; Με παντοτινό φως; Και όταν επέλθει ξαφνικά σκότος σ’ αυτό το διαρκές φωτεινό μέρος τί μπορεί να συμβεί;

Εάν δεν το έχεις σκεφτεί, ίσως σε βοηθήσει «Η Νύχτα» του Ισαάκ Ασίμωφ, ένα διήγημα επιστημονικής φαντασίας που αναφέρεται σε έναν πλανήτη ενός αστρικού συστήματος με τρεις ήλιους (ναι, είναι υπαρκτά και πάμπολλα αυτά τα συστήματα στο σύμπαν μας) όπου συμβαίνει να δύουν και οι τρείς ήλιοι μαζί κάθε 2.500 χρόνια.

Εν τάξει, ξέφυγα και πάλι από το κύριο θέμα της συνέντευξης, όμως αναφερόμουν στην σχέση μεταξύ φωτός – σκότους. Ας επιστρέψουμε λοιπόν στην αυτοπαρουσίαση των χρωμάτων ξεκινώντας με το Μαύρο χρώμα.

Μαύρο ή Μέλαν, όπως αλλιώς αποκαλείσαι, ο λόγος δικό σου.

 


is | Topic: κόκκινο, Λευκό, μαύρο, Συνέντευξη με τα χρώματα | Tags: None

No Comments, Comment or Ping

Reply to “Συνεντευξη με τα χρωματα [νγ΄]: ασπρο – μαυρο – κοκκινο”