Σκεψεις κι αποψεις (28)
Σκέψεις κι’ απόψεις [28]
Σκέψεις και Απόψεις φίλων του site, που δεν είναι παρά η επανάληψη επιλεγμένων παλαιών comments (με χρονική σειρά ανάρτησης) από την στήλη διαλόγου, γιατί και οι φίλοι της ιστοσελίδας συμβάλλουν στην ανάπτυξή της με τις δικές τους απόψεις.
Κάποιες από αυτές ίσως σας φαίνονται σαν αταίριαστες με το θέμα της ιστοσελίδας, που είναι τα χρώματα, όμως όλες αναπτύχθηκαν από ερεθίσματα που δόθηκαν από κάποιο άρθρο βασισμένο σε αυτά, τα χρώματα δηλαδή και τον κόσμο τους.
Αν ενδιαφέρεστε να δείτε τις προηγούμενες αναρτήσεις κάτω από τον τίτλο ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΙ’ ΑΠΟΨΕΙΣ θα τις βρείτε πηγαίνοντας στo παράθυρο CATEGORIES κάνοντας κλικ με το ποντίκι σας πάνω στην ενότητα «σκέψεις, σχόλια, άρθρα φίλων».
Και εγώ ήμουν σίγουρη, Πάνο, ότι θα διάλεγες τον πράσινο κόσμο, ίσως επειδή κουράστηκες να αγωνίζεσαι οπότε θες και λίγη ηρεμία του πράσινου. Μου άρεσε η παρατήρησή σου σχετικά με τα όρια της ταχύτητας που αναπτύσσω. Πάνο μου, αφού έχω τους πολύτιμους επιβάτες και ταυτόχρονα δεν έχω το κόκκινο Porsche! Εξάλλου ο Allen είπε: Πως θα κάνεις το Θεό να γελάσει; Πες του τα σχέδιά σου!
Περίεργο, αλλά πράγματι δεν έχω κάποια ιδιαίτερη προτίμηση σε κάποιο χρώμα. Απλά μου αρέσει να βλέπω έναν καθαρό γαλάζιο ουρανό, μια ήρεμη μπλε θάλασσα, να βλέπω τα πολύχρωμα λουλούδια στο μπαλκόνι μου, να περπατάω στο πράσινο δάσος, να κοιτάζω το ουράνιο τόξο…
Αλήθεια, ποιο χρώμα μου αρέσει;;;;;;
Λυδία
7-11-10
Απαντώ madeleine στο τέταρτο ερώτημά σου:
«άσπρο και μαύρο: η σύγκρουση των αντιθέτων. Γιατί η σκακιέρα, το πληκτρολόγιο πιάνου, οι στύλοι του Buren είναι σε άσπρο και μαύρο;»
Για τις ασπρόμαυρες κολόνες του Daniel Buren δεν μπορώ να πω κάτι σχετικά. Ρωτήστε τον καλλιτέχνη! Δεν έχω βρει κάποια δήλωσή του όπου να εκφράζεται η άποψη του για την χρήση των δυο αυτών χρωμάτων στο βάψιμο των στύλων του.
Ο Γάλλος αυτό γλύπτης, το 1986 δημιούργησε ένα γλυπτό 3.000 τ.μ. σε δυο επίπεδα στη μεγάλη αυλή του Palais Royal, στο Παρίσι: “Les Deux Plateaux”, που πιο συχνά αναφέρεται ως “Colonnes de Buren” (“Στύλοι του Buren”) όπου οι ραβδώσεις στις κολώνες του είναι βαμμένες άσπρες και μαύρες. Αυτό το έργο προκάλεσε μια έντονη διαμάχη σχετικά με την ενσωμάτωση της σύγχρονης τέχνης και ιστορικών μνημείων.
Έρχομαι τώρα στις πιο «ζουμερές» απορίες σου.
Κατ’ αρχήν το σκάκι.
Τα 64 τετράγωνα τα οποία αποτελούν την σκακιέρα είναι βαμμένα εναλλάξ ανοιχτόχρωμα και σκουρόχρωμα, το ίδιο και οι δυο ομάδες από τα πιόνια του παιχνιδιού και καλούνται άσπρα ή ανοιχτόχρωμα (light) και μαύρα ή σκούρα (dark) χωρίς να είναι απαραιτήτως άσπρα και μαύρα. Ιδιαίτερα οι παλιές σκακιέρες που ήταν ξύλινες ήταν φτιαγμένες από ανοιχτόχρωμο ξανθό ξύλο και σκουρόχρωμο καστανόξυλο, κυρίως κοκκινωπής απόχρωσης γι’ αυτό και στα αγγλικά η Μαύρη Βασίλισσα αναφέρεται συνήθως ως Red Queen.
Ας μην λησμονούμε ότι πρόκειται για δυο αντίπαλους «στρατούς» που διακρίνονται από την αντιπαλότητα των χρωμάτων τους, η οποία εκφράζεται απαραίτητα με χρωματική αντίθεση, χωρίς αυτό να προσδιορίζει τον σκουρόχρωμο σαν τον «κακό» της υπόθεσης.
Πάμε τώρα στο κλαβιέ (πληκτρολόγιο) του πιάνου.
Ίσως κάποιος με μουσικές γνώσεις να μας αναλύσει καλύτερα το θέμα του χρωματικού μουσικού τονισμού, όρου που εισήχθη στη μουσική από τον 16ο αιώνα και αφορά στην διατονικότητα (ημιτόνια, διέσεις) που εκτελούνται στα κλειδοκύμβαλα (πιάνα κλπ.) με δυο διαφορετικές σειρές από νότες, την κανονική σειρά και τις διέσεις των οποίων η διαφορά τονίζεται χρωματικά στο πληκτρολόγιο για διευκόλυνση του εκτελεστή και για επισήμανση της διαφορετικότητάς τους.
Αφού λοιπόν αναφερόμαστε σε τονικό «χρωματισμό» τι πιο απλό να εκφράζεται η διαφορά αυτή με δυο αντίθετα χρώματα (ανοιχτό – σκούρο).
Όταν πριν λίγους αιώνες δημιουργήθηκαν τα πρώτα πιάνα (ακριβά όργανα) καθιερώθηκε να καλύπτονται τα ξύλινα πλήκτρα τους με δυο ακριβά πολύτιμα υλικά, λευκό ελεφαντοστούν για την ανοιχτόχρωμη κάτω σειρά και μαύρος έβενος για την πάνω σειρά των διέσεων, των οποίων τα χρώματα παρέμειναν έτσι έως και την σημερινή «πλαστική» εποχή μας.
Αυτά madeleine και περιμένω να μου πεις αν έχω καλύψει κάπως τα ερωτήματά σου έως εδώ.
Πάνος
10-11-10
Γειά σας παρέα των χρωμάτων… Ιωάννα παρούσα και έτοιμη να δώσω μερικές πληροφορίες για τον Εωσφόρο…..
Η ανταρσία και η πτώση του Εωσφόρου αποτελεί τη πρώτη διπολικότητα μεταξύ καλού- κακού, δηλαδή τη πρώτη εναντιότητα. Σύμφωνα με τον Άγιο Αυγουστίνο “οι άγγελοι πλάστηκαν τη πρώτη μέρα, που ο Θεός έφερε το φως. Δημιουργήθηκαν για να υμνούν το Θεό και να μεταφέρουν τις βουλήσεις του. Ανάμεσα τους ο Εωσφόρος- ο φέρων το φως- ήταν το Όν, που είχε τη θέση και τη δύναμη να “κοιτάζει” το Είναι του Δημιουργού”.
Πώς όμως αυτό το Όν το άμεσα συνδεδεμένο με το Δημιουργό του, οδηγήθηκε στην ανταρσία και κατέληξε εκτός των Ουρανών; μεταστοιχειώθηκε δε σε Σατανά (είναι η απόδοση της εβραϊκής λέξης Ha – Satan, που σημαίνει εχθρός, ενάντιος) και επίσης σε Διάβολο ( αυτός που διαβάλει το Θεό, αντιστρέφει τις διδασκαλίες και λοιδωρεί το Δημιουργό ). Η έννοια του σατανά στη Παλαιά Διαθήκη μετεξελίσσεται ανά τους αιώνες, μέχρι το 4ο αιώνα π.Χ., όπου διαπλάθεται οριστικά, ως τη μορφή την υπεύθυνη για το προπατορικό αμάρτημα (ιστορία του φιδιού και του μήλου) και τη πτώση του Αδάμ και της Εύας. Αποκαλείται Άρχων του κόσμου και απέναντί του τοποθετείται ένας λυτρωτής
O Μεσσίας, που με τη θυσία του θα σώσει τους ανθρώπους από τις αμαρτίες και τη πλάνη από τον όφι.
Η ιστορία με τις διαφορετικές ερμηνείες και γνώμες επί της Βίβλου από τους μελετητές της, κρατά αιώνες και δημιουργεί αντιθέσεις αλλόθρησκων απόψεων.
Ο Γνωστικισμός 3ος αιώνας μ.Χ. πίστευε, ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε από ένα κατώτερο Θεό τέκνο της Σοφίας, ο οποίος φυλάκισε τους ανθρώπους στην ύλη. Μέσα από την επιθυμία της Σοφίας να γνωρίσει το Θεό, γεννήθηκε ένα παραμορφωμένο πλάσμα, ο Πρώτος Άρχοντας που σχημάτισε το γνωστό σύμπαν, για να εμποδίσει τους ανθρώπους να επιστρέψουν στη πηγή τους.
Οι Οφίτες οι οποίοι εμφανίστηκαν το 2ο και 3ο αιώνα μ.Χ. πίστευαν ότι, ο Σατανάς- Όφις ήταν η πρώτη μορφή που αντιστάθηκε στο κακό Θεό της Παλαιάς Διαθήκης. Γι’ αυτούς ήταν η φωτεινή όψη του Θεού.
Ο Θεοδόσιος Α’ το 380 μ.Χ. τοποθετεί το Χριστιανισμό ως τη μόνη θρησκεία του Βυζαντίου. Έτσι σιγά σιγά εξαφανίζονται
Oι σατανικές αιρέσεις μέσα στους αιώνες, μέχρι το Μεσαίωνα και την Ιερά εξέταση, όπου “εξολοθρεύονται” με τη πυρά.
Ο σατανισμός ξεκίνησε ως οργανωμένη λατρεία (χωρίς στοιχεία μαγείας) και στη συνέχεια ταυτίστηκε με παγανιστικές τελετές. Η εξέλιξη της Εωσφορικής λατρείας κατέληξε στο φαινόμενο του σατανισμού έως την εποχή μας. Μερικά από τα τελετουργικά εργαλεία του σατανισμού είναι, η χρήση βιβλίων μαγείας, ο σχεδιασμός της πεντάκτινου (που λανθασμένα αποκαλείται σύμβολο του διαβόλου), η επίκληση δυνάμεων.
Αν ο σατανάς κατέχει ένα μέρος της ψυχής του ανθρώπου, άλλο τόσο κατέχει και η Θεϊκή ακτίνα, όσο λοιπόν αλλάζει η ποιότητα της ψυχής του ανθρώπου, τόσο θα αλλάζει και η μορφή του σατανά. Εδώ τελειώνω με τις ιστορικές-θρησκευτικές πληροφορίες για τον Εωσφόρο.
Ελπίζω, να μας δοθεί ευκαιρία παρακάτω, να μιλήσουμε για τη πραγματική ουσία και δράση του.
Ιωάννα ………14/11/10
Ευχαριστώ Λυδία που αιτιολόγησες την επιλογή μου στο να βλέπω έναν πράσινο κόσμο.
Όταν πειραματιζόμουν και επέλεξα την πράσινη μονοχρωματική οπτική, δεν σκέφθηκα τα αίτια. Μόνο τις ενοχλήσεις που μου προξενούσαν οι άλλες δυο επιλογές. Άρα είχα ανάγκη την πράσινη θέαση και μάλλον έχεις δίκιο ότι επιδιώκω την ηρεμία του πράσινου. Το πράσινο σαν χρώμα της ελπίδας σε ηρεμεί.
Ναι, δεν πρέπει να σταματήσω να ελπίζω (ένας κόσμος χωρίς ελπίδες είναι δυσβάσταχτος. Το καταλαβαίνω ιδιαίτερα στις δύσκολες εποχές που διαβαίνουμε όπου οι “ισχυροί” [;] προσπαθούν να μας στερήσουν ακόμα και την ελπίδα). Αντιθέτως, πρέπει να προσδοκώ. Ίσως η προσδοκία να είναι ισχυρότερη από την ελπίδα. Την αντιλαμβάνομαι σαν “ενεργοποιημένη” ελπίδα.
Όσο για σένα.. ποιο χρώμα σου αρέσει;;; Μα φυσικά όοολααα, δηλαδή το φως! Ευτυχισμένοι οι πολύχρωμοι άνθρωποι, αυτοί που δεν σκλαβώνονται κάτω από ένα χρώμα. Γι’ αυτό, όπως ξέρεις εδώ και καιρό έχω αλλάξει την ευχή μου από Πολύχρονος σε Πολύχρωμος και το εννοώ.
Πάνος
15-11-10
Μπράβο ΙΟΑΝΝΑ! Πολύ ωραία όσα συγκέντρωσες για τον Εωσφόρο.
Κρατώ από όσα γράφεις τα εξής:
1) Η ανταρσία και η πτώση του Εωσφόρου αποτελεί την πρώτη διπολικότητα μεταξύ καλού – κακού, δηλαδή την πρώτη εναντιότητα.
Θα έλεγα ότι χωρίς την εμφάνισή του Εωσφόρου δεν μπορούσε να υπάρξει καμία διπολικότητα.
Η “ανταρσία” μέσα στην διπολικότητα είναι αυτή που εισάγει τη σχέση καλό – κακό και την έννοια της εναντιότητας.
Χωρίς “ανταρσία” η διπολικότητα είναι αντιθετική και έχει λειτουργικότητα.
2) Ο Γνωστικισμός 3ος αιώνας μ.Χ. πίστευε, ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε από ένα κατώτερο Θεό τέκνο της Σοφίας, ο οποίος φυλάκισε τους ανθρώπους στην ύλη.
Συμφωνώ γενικότερα με το αρχικό τμήμα της άποψης του Γνωστικισμού, αλλά διαφωνώ με τη συνέχεια και κάποιες λεπτομέρειες.
Ναι, πιστεύω ότι ο Άνθρωπος βρίσκεται φυλακισμένος στην ύλη, συγκεκριμένα στο τρισδιάστατο τμήμα της και πως ο Εωσφόρος είναι ο δεσμώτης του.
Τον δέσμευσε φέροντάς τον κάτω από την “όραση” ενός μικρού μόνο τμήματος του συνολικού φωτός και ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Ξέρεις καλά το όνομα που του έχομε δώσει “ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΚΟΣ ΝΟΜΟΣ” και αντιλαμβάνομαι ότι αυτή είναι η δράση του και ο ρόλος του εδώ.
3) Συμφωνώ με το κλείσιμο του κειμένου σου.
“Αν ο σατανάς κατέχει ένα μέρος της ψυχής του ανθρώπου, άλλο τόσο κατέχει και η Θεϊκή ακτίνα, όσο λοιπόν αλλάζει η ποιότητα της ψυχής του ανθρώπου, τόσο θα αλλάζει και η μορφή του σατανά.”
Οπωσδήποτε θα επανέλθουμε. Θα ήθελα να σχολιάσω λίγο την αγιογραφία του Αρχάγγελου Λούσιφερ, οπότε θα επανέλθω.
Έως τότε θα ήθελα να δω αν θα προσθέσει κανείς άλλος κάποιες απόψεις, κάποια σχόλια.
Πάνος
16-11-10
Επικρατεί διχασμός…. απλά δεν μπορώ να επιλέξω ανάμεσα στο μπλε (electric) και στο κόκκινο (malboro)! : )
H photo του προφίλ σας xromata.com/?p=428 μου ενισχύει το διχασμό, funny… επίσης, αν το πάμε παρακάτω (σε μπλε για τα αγόρια, κόκκινο-ροζ για τα κορίτσια) αναρωτιέμαι μήπως σημαίνει ότι δεν έχω συμβιβαστεί με τη γυναικεία μου φύση… lol… καλησπέρες!!!
Filareti
19-11-10
admin is | Topic: σκέψεις σχόλια άρθρα φίλων | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Σκεψεις κι αποψεις (28)”