Σκεψεις κι’ αποψεις (12)
Σκέψεις και Απόψεις φίλων του site, που δεν είναι παρά η επανάληψη επιλεγμένων παλαιών comments (με χρονική σειρά ανάρτησης) από την στήλη διαλόγου, γιατί και οι φίλοι της ιστοσελίδας συμβάλλουν στην ανάπτυξή της με τις δικές τους απόψεις.
Κάποιες από αυτές ίσως σας φαίνονται σαν αταίριαστες με το θέμα της ιστοσελίδας, που είναι τα χρώματα, όμως όλες αναπτύχθηκαν από ερεθίσματα που δόθηκαν από κάποιο άρθρο βασισμένο σε αυτά, τα χρώματα δηλαδή και τον κόσμο τους.
Αν ενδιαφέρεστε να δείτε τις προηγούμενες αναρτήσεις κάτω από τον τίτλο ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΙ’ ΑΠΟΨΕΙΣ θα τις βρείτε πηγαίνοντας στo παράθυρο CATEGORIES κάνοντας κλικ με το ποντίκι σας πάνω στην ενότητα «σκέψεις, σχόλια, άρθρα φίλων».
Σκέψεις κι’ απόψεις [12]
ΘΑ ΠΩ ΜΙΑ ΒΛΑΚΙΑ. ΙΣΩΣ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ.
ΕΧΩ ΤΗΝ ΠΕΠΕΙΘΗΣΗ ΟΤΙ ΜΕΤΑΞΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΜΕ ΠΟΛΥ ΥΨΗΛΟ ΡΟΛΟ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ ΚΑΙ Ο ΠΑΝΟΣ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΕΡΕΘΙΣΜΑ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΩ.
ΕΝΝΟΩ ΟΤΙ ΚΑΘΩΣ Η ΑΚΤΙΝΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΠΕΡΝΑ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΟΝΤΑ,ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΤΑΙ -ΛΟΓΙΚΑ- ΕΙΝΑΙ ΚΙΝΗΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ. ΑΥΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟΥΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΩΝ, ΕΤΣΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΟΙ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΕΣ ΔΟΝΗΣΕΙΣ, ΚΑΘΕ ΔΟΜΗΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΗΧΟ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΗΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΜΟΣ ΖΩΗΣ.
ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
ΤΙ ΛΕΤΕ? ΠΑΙΖΕΙ?
ΑΥΓΟΥΣΤΑ
13-12-09
Και πάλι χαίρε ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN. Έφθασε η σειρά να ασχοληθώ και με τα comments που έστειλες στις 8/12.
Επί του 1ου, κατά το 1ο μέρος του συμφωνώ με την άποψή σου περί μισθοφορικού στρατού στην υπηρεσία των ολίγων (αστυνομία, δικαιοσύνη, στρατός, ιατρική, παιδεία τύπος, ιερατείο…. ). Πάντα είχα αυτή την άποψη. Δυστυχώς οι περισσότεροι αυτών των μισθοφόρων, λάτρεις ή αιχμάλωτοι του Μαμμωνά, δεν θέλουν να γνωρίζουν τί ποιούν και βαυκαλίζονται πίσω από δικαιολογίες και ιδεολογίες πάνω στις οποίες στηρίζουν τη σκλαβιά τους.
Μιλάμε δηλαδή για προσωπικότητες που απέχουν από τον γνήσιο φωτισμό τους, ο οποίος αλλοιώνεται από τον ασημοχρυσαφένιο μαμμωνικό ετεροφωτισμό!
Ευτυχώς, ανάμεσά τους υπάρχουν και πολλά άτομα που αρκετές φορές δρουν ανυπότακτα και προσφέρουν πραγματικά τις υπηρεσίες τους σε όλους.
Στο δεύτερο μέρος τώρα: Έχεις πάρα πολλά ερωτήματα και απόψεις. Χρειάζονται ώρες μελέτης, οπότε απαντώ μόνο σε όσα γνωρίζω και έχω άποψη.
Η ατομικότητα είναι υπαίτια για τον χαρακτήρα και όχι αντιστρόφως. Υπάρχει ο Νόμος του Ατόμου, αλλά όχι του χαρακτήρα, και αφού όλα τελούν υπό νομοθεσίας άρα…. εδώ δεν έχουμε πρόβλημα αυγού και κότας. (Χαίρομαι που και εσύ δεν υπέκυψες στη διαταγή της γραφής του αυγού με β).
Για την ελεύθερη βούληση, το Πνεύμα και το Εγώ δυσκολεύομαι να πάρω θέση τώρα. Η συνείδηση πάντως, κατ’ εμέ είναι η αντίληψη του φωτός.
Για την “καρμική” χαρτογράφηση του νου, ψυχής και σώματος, έχω ήδη απαντήσει στον Γιάννη χρησιμοποιώντας τα βασικά χρώματα. Μόνο που η χαρτογράφηση δεν γίνεται από κανένα κάρμα (άσε το κάρμα στους ανατολικούς) αλλά από εμάς τους ίδιους.
Όσο για τα ανθρώπινα “ουράνια τόξα”, έστω και ένα μικρό πολλαπλάσιο να υπήρχε, αυτών των ελάχιστων που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, πόσο διαφορετική θα ήταν η ποιότητα της ανθρωπότητας.
Για το “κούφιο καλάμι”, την αρμονία και την Πνοή από την οποία ψύχεται η ψυχή, τα ξαναλέμε.
Πάνος
14-12-09
Ίσως να’ χεις δίκιο Αυγούστα μου. Πρόθεσή μου βέβαια ήταν ν’ αποσαφηνίσω τα πράγματα, αλλά τελικά μάλλον τα μπέρδεψα περισσότερο. Κι αυτό γιατί διαφέρει η ορολογία από σχολή σε σχολή ή ομάδα.
Τέλος πάντων, ας κρατήσουμε ότι υπάρχει μια Ακτίνα για το Εγώ, ας πούμε διαχρονική, μια για την τρέχουσα προσωπικότητα κι από μία για κάθε ένα σώμα ή φορέα του ανθρώπου. Ίσως μάλιστα, τώρα που το σκέπτομαι και κατά τα λεγόμενα του Πάνου, η συνισταμένη των χρωμάτων αυτών των τελευταίων, που παίρνω το θάρρος να τις αποκαλέσω υποακτίνες να δίνει τελικά το χρώμα της τρέχουσας προσωπικότητας. Αυτό βέβαια πιθανά μόνο για ”καθαρούς τύπους” ατόμων κι όχι γι’ αυτούς που ο Πάνος μας περιέγραψε ως ”μαμμωνικούς ετεροφωτισμένους”, σ’ένα απ’ τα πρόσφατα comments του.
ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN
14-12-09
Ο χιτώνας ή φόρεμα της θεάς Ίριδας μου θύμισε αίφνης τα πέπλα μιας άλλης θεάς, εξ Αιγύπτου ορμώμενης αυτή τη φορά, της Ίσιδας (τι παράξενο, όλη η διαφορά τους έγκειται στην αντικατάσταση ενός γράμματος, του ”ρ” απ’ το ”σ”, τα οποία μάλιστα είναι διαδοχικά στην αλφάβητο), της οποίας τα πέπλα έπρεπε ν’ ανασηκώσει ο υποψήφιος μύστης, αν ήταν έτοιμος, ώστε ν’ άντικρύσει πλέον τη θεά (και μαζί της την Αλήθεια) ΓΥΜΝΗ.
Όσο για τα ”χρώματα”, η ίδια η λέξη αποτελείται από 7 γράμματα, όμως ο λεξάριθμός της δίνει 1842, το οποίο πάλι, αναγόμενο σε μονοψήφιο αθροίζει 6. Οπότε, φτου κι απ’ την αρχή. Από πόσα χρώματα αποτελείται; 6 ή 7;
ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN
14-12-09
Όπως είπε κι ο Πάνος, αυτοκρατορική Αυγούστα, χρώματα και ήχοι είναι αδερφάκια.
Είναι πράγματι δονήσεις και παλμοί ζωής. Όμως, άλλο παράξενο εδώ. Η εκ παραδρομής εμφάνιση της λέξης ”Δόμηση” (αντί για ”Δόνηση”), στο comment σου, πάλι μ’ έβαλε σε σκέψεις. Έτσι βλέπουμε ξανά τις δυο λέξεις να διαφέρουν κατά ένα μόνο γράμμα κι αυτό γειτονικό.
Επίσης στα λατινικά, το σπίτι ή οίκος λέγεται domus (μήπως έχει κάποια σχέση με το ελληνικό ”δομώ” και οικο-δομώ;), ο κύριος ή ο οικοδεσπότης dominus κι η κυρία donna (στα πορτογαλικά dona, ενώ και στα ισπανικά έχουμε τον αρσενικό τίτλο Don). Και πράγματι αυτό κάνουν: δονούν και δομούν κόσμους, αλλά και καταστρέφουν (όπως με ”Τα τείχη της Ιεριχούς”), καθώς ζωή και θάνατος δεν είναι παρά οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος: της μίας Ζωής.
ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN
14-12-09
LA VIE EN ROSE madeleine et pas en autre couleur parce que…. όταν θα αναλύσουμε τα χρώματα θα πούμε τόσο για το ροζ όσο και το ρόδινο χρώμα και τη διαφοροποίησή τους από το μητρικό κόκκινο, που κάνει το ροζ να φαίνεται ελαφρύτερο από το “βαρύ” ενεργειακά κόκκινο και τους “κακούς” συμβολισμούς του. και απολαυστικότερο ως προς τη ζωή και τις υλικές απολαύσεις αφού το γονικό του.
Επί πλέον εννοιολογικά, στην παγκόσμια γλωσσολογία, το ροζ προσπαθεί να δημιουργήσει δική του ξεχωριστή χρωματική έννοια και να αποσπασθεί από το εννοιολογικό άρμα της κόκκινης ομαδοποίησης. Όπως κάθε τι καινούργιο, μοντέρνο λοιπόν είναι ελκυστικό και επιθυμητό. Οπότε LA VIE EN ROSE.
Πάνος
15-12-09
admin is | Topic: σκέψεις σχόλια άρθρα φίλων | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Σκεψεις κι’ αποψεις (12)”