xromata.com


Χρωματικοι Εξωλογισμοι 1.

 

 

Ο εξωλογισμός των χρωμάτων (1)

 

Η επιστημονική φαντασία (ή ο παραλογισμός) των χρωμάτων

 

 

Έχω πει επανειλημμένως πως η μελέτη των χρωμάτων μπορεί να μας οδηγήσει μακριά, πολύ μακριά. Ιδιαίτερα την φαντασία μας!

Επειδή δε, τα χρώματα σχετίζονται άμεσα με την φυσική και η φυσική με την επιστήμη, κάλλιστα μπορούν να μας εισάγουν σε πεδία και επίπεδα «Επιστημονικής Φαντασίας».

 

 

Πολλά από τα κοινότυπα σήμερα θέματα που σχετίζονται με τα χρώματα κάποτε ακούγονταν σαν επιστημονική φαντασία, ενώ τώρα πια δεν είναι.

Άλλα πάλι μοιάζουν ακόμα με επιστημονική φαντασία, αλλά κάποια στιγμή θα πάψουν να είναι τέτοια, θα γίνουν σκέτη επιστήμη.

Για να γίνω πιο κατανοητός, θα ήθελα να αναφερθώ σε μερικά σημεία όπου με οδήγησαν, εμένα προσωπικά, τα χρώματα, έτσι ώστε να φανταστείτε που οδήγησαν και που μπορούν να οδηγήσουν την επιστήμη.. την ανθρωπότητα.

Ίσως κάποια από τα θέματα αυτά να σας ακουστούν σαν παραλογισμοί, και ναι, κάποτε, για αιώνες ολόκληρους ακούγονταν σαν παραλογισμοί, όμως κάποια στιγμή αποκαλύφθηκε πως κάθε άλλο παρά παραλογισμοί ήταν και το κύρος τους αποκαταστάθηκε μέσα στην πραγματικότητα που ζούμε σ’ αυτόν τον κόσμο.

 

 

Παραλογισμός θεωρείται ο παράλογος τρόπος σκέψης, αυτός που αντιβαίνει στην λογική, στερείται λογικής, βρίσκεται έξω από αυτήν και ενίοτε την υπερβαίνει.

Ό,τι δε, δεν μπορεί να συλλάβει ή κρίνει κανείς με την λογική, γιατί βρίσκεται έξω από τα όριά της είναι εξωλογικό, όπως πχ. η έννοια του Θεού, η οποία είναι απρόσιτη στον ανθρώπινο νου, γιατί είναι από τη φύση της εξωλογική και υπερλογική.

(Ας μην ξεχνάμε ότι οι χριστιανοί έθεσαν στον λόγο του θεού την ρήση ΕΓΩ ΕΙΜΙ ΤΟ ΦΩΣ, όπου φως και χρώματα είναι στοιχεία αλληλένδετα).

 

 

Μια από τις ηπιότερες για την έκφραση του παραλόγου είναι η φράση:

εκτός τόπου και χρόνου.

Τα χρώματα όντως εκτείνονται εκτός χρόνου και χώρου, επομένως είναι από την φύση τους εξωλογικά και οδηγούν σε παραλογισμούς.

Τα χρώματα, σαν τμήματα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, είναι μορφές ενέργειας, μιας ενέργειας που έρχεται, που ξεκινά από πολύ μακριά, από την Αρχή της Δημιουργίας, πιθανόν και πέραν αυτής, οπότε δεν γνωρίζουμε πλήρως τις δυνατότητες, τις λειτουργίες της ενέργειας αυτής, ούτε μάλλον και την πρωταρχική πηγή της.

 

 

Αλλά σε ποιάν αρχή αναφερόμαστε;

Σαν Αρχή εκλαμβάνουμε το σημείο όπου ο Εκδηλωμένος Δημιουργός Θεός.

Στο σημείο όπου ο Αλκμάν τοποθετεί τον Τέκμορα.

Ο Αλκμάν τον 7ο αι. πΧ. έλεγε:

Μέσα στον χώρο της ΜΗ ΥΛΗΣ, του χάους, του ερέβους, δημιουργήθηκε ένας πόρος, μια διάβαση, ένας διάδρομος που έπαιξε τον ρόλο της Αρχής (μιας πρωταρχικής Αρχής, πριν από την Αρχή στην οποία αναφερόμαστε).

Στο τέλος του πόρου αυτού ακολούθησε η δημιουργία ενός τέκμορα, ενός ορίου.

 

Το όριο αυτό, ο τέκμωρ αποτελούσε το τέλος της κατάστασης η οποία προϋπήρχε του αισθητού σ’ εμάς σύμπαντος και την Αρχή της αντιληπτής Δημιουργίας. 

 

 

Δηλ. ο τέκμωρ είναι η Αρχή στην οποία αναφερόμαστε, η αρχή της δημιουργίας, πιθανόν το  Big Bang.

Γνώμη μου προσωπική, πως τα χρώματα, σαν μορφές ενέργειας, ξεκινούν πριν από αυτή την Αρχή, πηγάζουν από την πρωταρχική αρχή, μέσα από τον πόρο του Αλκμάνα, εκεί κάπου, λίγο πριν τον σχηματισμό του τέκμορα.

Οι σύγχρονοι επιστήμονες λένε ότι μελετώντας τα χρώματα και το φως θα πλησιάσουμε και ίσως προσεγγίσουμε την κατανόηση της Θεότητας.

 

 

Μπορεί! Ίσως μπορέσουν κάποτε τα χρώματα να μας οδηγήσουν προς την κατανόηση αυτής της μιας άκρης, σίγουρα όμως οδηγούν την επιστήμη στην έρευνα της άλλης άκρης, στα κβάντα και τα κουάρκς.


is | Topic: Εξωλογισμοί, Ηλεκτρομαγνητικό φάσμα και Φως, Ιστορήματα με χρώματα, Φύση και χρώματα | Tags: None

No Comments, Comment or Ping

Reply to “Χρωματικοι Εξωλογισμοι 1.”