xromata.com


Απο την αχρωματοψια στο σινεμα (47β) [χρωματικες συνομιλιες]

 Χρωματικές Συνομιλίες  (47β)


Από την αχρωματοψία, στο σινεμά.

 

 

 

Σε κατάσταση αχρωματοψίας περιπίπτουμε και όταν μπαίνουμε στην ολοσκότεινη αίθουσα ενός κινηματογράφου και παρακολουθούμε μια παλιά ασπρόμαυρη ταινία. Εκεί, τα πάντα που έχουν εγκλωβισθεί πάνω στο φιλμ που προβάλλεται, έχουν καταγραφεί χωρίς χρώμα. Τα χρώματα έχουν τυπωθεί στις διαβαθμίσεις του φωτός που τους αναλογούν και τα πάντα είναι γκρίζα. Το άχρωμο γκρι σε όλο το μεγαλείο του. Από το λευκό έως το μαύρο. Τότε τα κωνία μας αναπαύονται (;) και τα ραβδία μας κάνουν υπερωρίες.

Σήμερα, ελάχιστες ταινίες γυρίζονται ασπρόμαυρες (συνηθέστερα ορισμένες σκηνές του έργου) από κάποιους κουλτουριάρηδες σκηνοθέτες που θεωρούν ότι τα άσπρομαύρο προσδίδει ιδιάζουσα ατμόσφαιρα. Παλιά, στις πρώτες δεκαετίες της ζωής του κινηματογράφου όλες οι ταινίες ήταν ασπρόμαυρες. Δεν είχαν ανακαλυφθεί ακόμα τα φιλμ που αποτύπωναν έγχρωμες τις εικόνες. Η καινοτομία αυτή άρχισε να εμφανίζεται κατά την δεκαετία του 30, με διάφορες προσπάθειες χρωματικής απόδοσης (πολύ παλαιότερα, κάποια μικρά φιλμάκια τα έβαφαν με το χέρι). Στα τέλη της δεκαετίας τελειοποιήθηκε το σύστημα τεχνικολόρ, σφραγίζοντας με τη μαγεία του χρώματος κάποια κλασικά αριστουργήματα στην ιστορία του κινηματογράφου, όπως «Ο μάγος του Οζ» το «Όσα παίρνει ο άνεμος» και η «Φαντασία» του Ντίσνεϋ.». Όμως θα ασχοληθούμε αργότερα με τις συγκεκριμένες ταινίες γιατί μια άλλη ομάδα ταινιών έχει προτεραιότητα λόγω των ημερών που πέρασαν. Οι ιστορικές χριστιανικές ταινίες, που πλημμυρίζουν κάθε χρόνο τέτοιες μέρες τα τηλεοπτικά κανάλια, ενώ άλλοτε κατέκλυζαν τους κινηματογράφους. Επικές, πλούσιες ταινίες, γεμάτες χρώματα. Μπεν Χουρ, Βαραβάς, Κβο βάντις, ο Χιτώνας κι’ ένα σωρό άλλες με θέματα γύρω από τη ζωή και τα πάθη του Χριστού. Κάποιες από αυτές προκάλεσαν σάλο και αντιδράσεις όταν πρωτοεμφανίστηκαν στην κινηματογραφική αγορά, (ακόμα και απαγόρευση της προβολής τους) όπως το Τζέζους Κράιστ Σούπερ Σταρ ή ο Τελευταίος Πειρασμός. Μια από αυτές ήταν και το Κατά Ματθαίον του Παζολίνι. Η ταινία αυτή προκάλεσε αντιδράσεις όχι για το θέμα της, αλλά για τον σκληρό παζολινικό τρόπο γραφής της, που την έκανε να διαφέρει από τις χολυγουντιανές υπερπαραγωγές. Ήταν δε, ασπρόμαυρη

!Φυσικά δεν ήταν η μόνη ασπρόμαυρη ταινία που γυρίστηκε γύρω από τη ζωή του Χριστού. Υπήρξαν αρκετές άλλες παλαιότερες, κυρίως της εποχής του βωβού κινηματογράφου.

 

 

 

 


is | Topic: Δυσχρωματοψία, Χρωματικές Συνομιλίες | Tags: None

No Comments, Comment or Ping

Reply to “Απο την αχρωματοψια στο σινεμα (47β) [χρωματικες συνομιλιες]”