Για ένα κόκκινο μήλο (35α) [χρωματικές συνομιλίες] – For a red apple
Χρωματικές Συνομιλίες (35α)
Για ένα κόκκινο μήλο
Σταματήσαμε τις χρωματικές αναφορές μας στον παραμυθόκοσμο και σε χρώματα που χαρακτηρίζουν διάφορα παραμύθια, όπως για παράδειγμα την κόκκινη κάπα της Κοκκινοσκουφίτσας, καταλήγοντας σε ένα ερώτημα που αφορά στο πρωταρχικό «παραμύθι» (;) της δημιουργίας της ανθρωπότητας, την έξωση του ανθρώπου από τον Παράδεισο, όπου σημαντικό ρόλο στο αρχικό αυτό δράμα, πέρα από τους πρωτόπλαστους και τον κατηραμένο όφι, έπαιξε ένα κατακόκκινο μήλο.
Γεννήθηκε λοιπόν το ερώτημα αν το μήλο της Εδέμ ήταν όντως κόκκινο.
Αμέσως γεννάται το επόμενο ερώτημα. Ήταν πράγματι μήλο ο καρπός του Δέντρου της Γνώσης; Είμαστε σίγουροι όταν αναφερόμαστε στο μήλο που πρόσφερε η μαμά Εύα στον μπαμπά Αδάμ πως επρόκειτο για μήλο από αυτά που φτιάχνουμε μηλόπιτες; Αυτά τα ζουμερά λαχταριστά φρούτα που θεωρούμε ότι κάνουν καλό στην υγεία και λέμε το ρητό: «Ένα μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα».
Δεν ξέρω αν όντως το μήλο τον γιατρό τον κάνει πέρα, πάντως τους πρωτόπλαστους τους έστειλε πέραν του Παραδείσου
Σίγουρα δεν επρόκειτο για βολιότικο μήλο, στάρκιν ή μπανανέ, γιατί αυτές οι ποικιλίες δεν υπήρχαν τότε. Τα μήλα υπήρχαν στην ανθρώπινη διατροφή από πολύ παλιά, εδώ και 8 000 χρόνια, από την παλαιολιθική εποχή, (όπως απέδειξαν ανακαλύψεις που έγιναν στην Αυστρία τον 19ο αιώνα), όμως ήταν οι μικροί ξινοί καρποί της αγριομηλιάς. Για ένα λοιπόν μικρό στυφό ξινόμηλο τραβάει η ανθρωπότητα τα πάθη της.
Πώς όμως καταλήξαμε να πιστεύουμε ότι ο διωγμός μας από τον Παράδεισο οφείλεται στο δάγκωμα ενός κατακόκκινου ζουμερού μήλου, όπως τα εννοούμε σήμερα; Οι πρώτες αναφορές για το φρούτο που μας κύλησε στην αμαρτία, αναφέρονται γενικότερα στον «καρπό του δέντρου της Γνώσης» χωρίς να τον προσδιορίζουν. Η ταύτιση του καρπού αυτού με το μήλο μάλλον οφείλεται στην ελληνική μετάφραση της Βίβλου από τους εβδομήκοντα.
Translated into English
For a red apple
We have stopped our color references talking about fairy land and colors featuring various stories, such as the red cape of Red Riding Hood, leading to a question concerning the primary "story" (?) of creation of humanity, the expulsion of man from Paradise where a significant role in this early drama over the protoplasts and the accursed serpent, was played by a red apple.
Born so the question whether the apple of Eden was actually red.
Immediately raises the next question. Apple was actually the fruit of the Tree of Knowledge? Are we confident when talking about the apple that mom Eve gave to dad Adam was an apple like that one we use for cooking apple pies? These juicy succulent fruit that we think it is so good for health, so we say the motto "An apple a day keeps the doctor away."
I do not know if the apple keeps the doctor away, however, it kept the protoplasts away from Paradise.
Surely it wasn’t a Stayman apple, a Starkcrimson or a Granny Smith, because these varieties did not exist then. The apples were in the human diet since very old times, over 8 000 years, from the Paleolithic era (as shown by discoveries made in Austria in the 19th century), but those were the small sour fruit of wild apple tree. So a little harsh tasting apple pulls the passions of mankind.
But how can we conclude to believe that the persecution from Paradise caused due to the bite of a juicy red apple, such as we mean today? The first reports about the fruit brought us into sin generally referred to the "fruit of the Tree of Knowledge" without its identification. The identification of that fruit as an apple is probably due to the Greek translation of the Bible from the Septuagint.
admin is | Topic: Χρωματικές Συνομιλίες | Tags: None
9 Comments, Comment or Ping
Sosso
Καλημέρα Πάνο, καλώς όρισες, καλή χρονιά και πάλι. Τι θεματάκι πάλι και τούτο.Αν θυμάμαι καλά τις χρωματικές σου αναλογίες (sic), το κόκκινο συμβολίζει το επίπεδο των αποτελεσμάτων, των υλικών πραγματοποιήσεων. Στο επίπεδο λοιπόν εκείνο το παραμυθένιο και απ΄ό,τι φαίνεται βαρετό για τους προγόνους μας, στο επίπεδο των ιδεών, η ιδέα της ύλης έπρεπε να αποδοθεί με αυτό που της αναλογεί, την βαρειά χρωματική ενέργεια (το θέτω λίγο άκομψα) του κόκκινου. Εκ των αποτελεσμάτων που βιώνουμε όμως, μάλλον πράσινο ξινόμηλο ήταν!
14-1-11
madeleine
ZEN PISTEVO NA ITAN KOKINO, PREPI NA ITANE PRASINO!!!!EAN ZEN KANO LATHOS………
14-1-11
JOHNART
“Λόλα, να ένα μήλο” έλεγε ο Μίμης στο αναγνωστικό της Α’ δημοτικού στα δικά μας χρόνια…και δεν ξέρω αν ο συγγραφέας του βιβλίου το έγραψε επίτηδες διαφοροποιώντας την παράδοση, αφού αυτή που πρόσφερε τον απαγορευμένο καρπό στον Αδάμ ήταν η Εύα… και δεινοπαθούμε εμείς σήμερα.
“διανοίχθησαν οι οφθαλμοί των δύο και έγνωσαν ότι γυμνοί ήσαν και έρραψαν φύλλα συκής και εποίησαν αυτοίς περιζώματα” (Γεν.γ΄ 7). Μετά απ’ αυτό ο Θεός τους έδιωξε από τον Παράδεισο…
και ερωτώ φίλοι μου, εάν δεν είχε συμβεί αυτό, εμάς σήμερα δε θα μας ένοιαζε… ούτε η οικονομική κρίση…ούτε το Δ.Ν.Τ., θα ζούσαμε στον Παράδεισο, και κυρίως θα κυκλοφορούσαμε… γυμνοί και θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε και να επιλέγουμε αυτό που θα μας άρεσε και να μη μας βγει…μάπα το καρπούζι…και να το κάνουμε και να το φχαριστιόμαστε.
άάάχχ τι μας κάνατε Αδάμ και Εύα… ξινόπικρο και σάπιο μας το βγάλατε το παλιόμηλο.
Τώρα, μη ρωτάς, Πάνο μου άν ήταν κόκκινο ή και αν ήταν μήλο…γιατί θα με αναγκάσεις να γράψω πράγματα… αμαρτωλά.
johnart 14-01-2011
admin
Καλά θυμάσαι Sosso τις χρωματικές αναλογίες (αντιστοιχίες θα τις έλεγα, μάλλον) όπου η ιδέα της ύλης αποδείδεται με το κόκκινο χρώμα. Ως εκ τούτου, ο καρπός του Παραδείσου ήταν ξινός (στιφόξινος, θα συμπλήρωνα), δεν γνωρίζω αν ήταν μήλο όπως το εννοούμε σήμερα (δες το επόμενο post), οπωσδήποτε όμως θα ήταν κόκκινος.
Πάνος
17-1-11
admin
Ίσως madeleine κάνεις λάθος και να μην ήταν πράσινος ο καρπός, εκτός και αν τον έφαγαν άγουρο οι Πρωτόπλαστοι, γιατί μέχρι να κοκκινίσει ένα “μήλο” είναι πράσινο. Δηλαδή, για να κατανοήσεις την κόκκινη ύλη, οφείλεις πρώτα να διαβείς από το πράσινο χρώμα της νόησης.
Πάνος
17-1-11
admin
Όχι JOHNART δεν θα σε αναγκάσω να γράψεις αμαρτωλά πράγματα. Ήδη η αντίρρησή σου προς το βιβλικό γραφόμενο “διανοίχθησαν οι οφθαλμοί των δύο και έγνωσαν ότι γυμνοί ήσαν και έρραψαν φύλλα συκής και εποίησαν αυτοίς περιζώματα” (Γεν.γ΄ 7) είναι αμρτωλό και κατά της ανθρωπότητας, διότι αν κυκλοφορούσαμε τσίτσιδοι όπως θα ήθελες, θα θέταμε εκτός ενεργείας πολλά επαγγέλματα. Δεν θα υπήρχαν μόδιστροι, μανεκέν, περιοδικά μόδας, φωτογράφοι μόδας, διαφημίσεις, πανάκριβες εταιρείες ρουχισμού και αξεσουάρ… ρε, λες να ήταν καλύτερα τα πράγματα τότε.. πιο οικονομικά… Από την άλλη πάλι, όσοι υπερβαίνουμε κάποια έτη και κάποια κιλά, δεν θα ξέραμε που να κρυφτούμε, ενώ με το ένδυμα τα κρύβεις τα κουσούρια σου και κυκλοφορείς κάπως… Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα..
Τέλος πάντων κάτι θα ήξερε ο Πανάγαθος κι έσπρωξε τον όφι να μας ταΐσει το μήλο…
Πάνος
17-1-11
Λυδία
Απ’ ό,τι ξέρω εγω JOHNART, το φρούτο μπορεί να μην ήταν καν το μήλο, αλλά κάποιο άλλο. Το ερώτημα που προκύπτει είναι: καλά που είπε Ευα έλα φάει, αλλά αυτός ο Αδαμ τόσο χαζός ήταν;
23-1-11
JOHNART
…καλώς την Λυδία…
τώρα, τι περιμένεις να σου απαντήσω…όταν η Εύα του μοστράρισε το φρούτο (της;) του γιάλισε το μάτι…τι να κάνει κι’ ο άνθρωπος, το δοκίμασε
…κάπως έτσι την πατάμε και εμείς, οι αδάμηδες, σήμερα
…αλλά θέλω να ρωτήσω…αν αυτό δεν συνέβαινε τότε, πως θα διαιωνιζόταν το είδος μας;
johnart 23-01-2011
amelia
Δεν ξέρω εσείς τι λέτε, εμένα πάντως μου αρέσουν τα μήλα και ακόμη περισσότερο όταν γίνονται μηλόπιτα.
Όσο για τα υπονοούμενά σας που δεν τα καταλαβαίνω, εμένα, μου έχουν πει η μαμά μου και ο μπαμπάς μου, όταν με φέρανε στον κόσμο… το κάνανε κανονικά,
άντε πια.
amelia 23-1-!!
Reply to “Για ένα κόκκινο μήλο (35α) [χρωματικές συνομιλίες] – For a red apple”