xromata.com


Point and line to plane

 

“Point and line to plane”

(σημείο και γραμμή στην επιφάνεια)

Πραγματεία Wassily Kandinsky

 

Στη σειρά «Οι ζωγράφοι, η ζωγραφική και η χρήση των χρωμάτων» στο άρθρο το σχετικό με τον Wassily Kandinsky, αναγράφεται ότι στη δεκαετία των ’20, όταν ο Καντίσνσκυ ήταν καθηγητής στο Bauhaus, παράλληλα με τους Itten και Klee έγραψε (το 1926) την πραγματεία του “Point and line to plane” η οποία πραγματευόταν τις σχέσεις μεταξύ χρωμάτων και σχημάτων.

 

 

 

 

Στα γραπτά του αυτά, ο Καντίνσκυ ανέλυσε τα γεωμετρικά στοιχεία που συνθέτουν κάθε πίνακα, το σημείο (point) και την γραμμή (line). Ονόμασε το φυσικό υποστήριγμα και την υλική επιφάνεια (plane) πάνω στην οποία ο καλλιτέχνης σχεδιάζει ή ζωγραφίζει Βασικό Επίπεδο. Δεν τα ανέλυσε αντικειμενικά, αλλά από την άποψη της εσωτερικής επίδρασης επί του παρατηρητή.

 

 

 

 

Το σημείο είναι ένα μικρό κομματάκι χρώματος που τοποθετείται από τον καλλιτέχνη πάνω στο βασικό επίπεδο. Δεν είναι ούτε γεωμετρικό σημείο, ούτε μαθηματική αφαίρεση. Είναι επέκταση, σχήμα και χρώμα. Αυτό το σχήμα μπορεί να είναι τετράγωνο, τρίγωνο, κύκλος, ένα αστεράκι ή κάτι πιο περίπλοκο. Το σημείο είναι η πιο συνοπτική μορφή αλλά, ανάλογα με την τοποθέτησή του στο βασικό επίπεδο, θα πάρει διαφορετική τονικότητα. Μπορεί να απομονωθεί ή να συντονιστεί με άλλα σημεία ή γραμμές.

 

 

 

 

Η γραμμή είναι το προϊόν μιας εφαρμοσμένης δύναμης προς μια δεδομένη κατεύθυνση. Οι παραγόμενες γραμμικές μορφές μπορεί να είναι διαφόρων τύπων, όπως μια ευθεία γραμμή η οποία προκύπτει από μια μοναδική δύναμη εφαρμοζόμενη προς μια κατεύθυνση, ή μια γωνιώδης γραμμή προκύπτουσα από την εναλλαγή δυο δυνάμεων προς διαφορετικές κατευθύνσεις, ή μια καμπύλη (ή κυματοειδής) γραμμή, αποτέλεσμα δυο δυνάμεων που ενεργούν ταυτόχρονα.

 

 

 

 

Το υποκειμενικό ερέθισμα που παράγεται από μια γραμμή εξαρτάται από τον προσανατολισμό της. Μια οριζόντια γραμμή αντιστοιχεί προς το έδαφος, στο οποίο ο άνθρωπος στηρίζεται και κινείται. Παρέχει μια ψυχρή συναισθηματική τονικότητα σαν αυτή που προσδίδουν τα μαύρα και μπλε χρώματα. Μια κάθετη γραμμή αντιστοιχεί με το ύψος και δεν προσφέρει καμία υποστήριξη. Παρέχει μια φωτεινή ζεστή τονικότητα όπως το λευκό και κίτρινο χρώμα. Μια διαγώνια γραμμή έχει μια περισσότερο ή λιγότερο θερμή (ή κρύα) τονικότητα, σύμφωνα με την κλίση που έχει προς την οριζόντια ή την κατακόρυφο.

 

 

 

 

Μια δύναμη που αναπτύσσεται χωρίς εμπόδια, όπως εκείνη που παράγει μια ευθεία γραμμή αντιστοιχεί στον λυρισμό. Πολλές δυνάμεις που αντιμετωπίζουν (ή ενοχλούν) η μια την άλλη σχηματίζουν ένα δράμα (δρώμενο). Η γωνία που σχηματίζεται από γωνιακή γραμμή έχει επίσης μια εσωτερική ηχηρότητα που είναι θερμή προς το κίτρινο για μια οξεία γωνία (τρίγωνο), ή ψυχρή, όπως το μπλε χρώμα, για μια αμβλεία γωνία (κύκλος) και παρόμοια προς το κόκκινο για μια κάθετη γωνία (τετράγωνο).

 

 

 

 

Το βασικό επίπεδο είναι σε γενικές γραμμές ορθογώνιο ή τετράγωνο. Ως εκ τούτου αυτό αποτελείται από οριζόντιες και κάθετες γραμμές που το οριοθετούν και το καθορίζουν ως αυτόνομη οντότητα που υποστηρίζει την ζωγραφική και την συναισθηματικά επικοινωνιακή τονικότητά της. Αυτή η τονικότητα καθορίζεται από την σπουδαιότητα της σχέσης μεταξύ των οριζοντίων και καθέτων γραμμών. Οι οριζόντιες προσδίδουν μια ήρεμη ψυχρή τονικότητα στο βασικό επίπεδο, ενώ οι κάθετες προσδίδουν μια ήρεμη ζεστή τονικότητα. Ο καλλιτέχνης διαισθάνεται την εσωτερική επίδραση της μορφής του επιπέδου και των διαστάσεών του, τα οποία επιλέγει σύμφωνα με την τονικότητα  που θέλει να δώσει στο έργο του. Ο Καντίνσκυ θεωρεί το βασικό επίπεδο σαν ένα ζωντανό ον το οποίο ο καλλιτέχνης «γονιμοποιεί» και του δίνει ανάσα.

 

 

 

 

Κάθε μέρος του βασικού επιπέδου διαθέτει μια συναισθηματική χροιά (εντύπωση). Αυτό επηρεάζει την τονικότητα των απεικονισμένων στοιχείων που θα σχεδιαστούν στο σημείο εκείνο και συμβάλλει στον πλούτο της σύνθεσης που προκύπτει από την αντιπαράθεσή τους προς αυτό το σημείο του πίνακα.

Το άνω τμήμα του βασικού επιπέδου ενέχει μια χαλαρότητα και μια ελαφρότητα, ενώ το κάτω τμήμα υπαινίσσεται μια συμπύκνωση και ένταση.

 

 

 

 

Δουλειά του ζωγράφου είναι να ακούει και να γνωρίζει αυτά τα αποτελέσματα για να παράγει πίνακες οι οποίοι δεν είναι αποτελέσματα τυχαίων διαδικασιών, αλλά καρποί αυθεντικής εργασίας μιας προσπάθειας προς την εσωτερική ομορφιά.

 

 

 


is | Topic: Uncategorized, Αυτοί που ασχολήθηκαν με το χρώμα, Εξωλογισμοί, Ζωγράφοι και ζωγραφική, Συναισθησία, Τέχνες και χρώματα | Tags: None

11 Comments, Comment or Ping

  1. admin

    1

    Ερώτημα προς όλους τους φίλους: ο Kandinsky ως γνωστόν ήταν συναισθητικός. Θα θέλατε να είστε κι εσείς συναισθητικοί; Γιατί ναι ή όχι; Και αν ναι, ποιά μορφή συναισθησίας σας γοητεύει περισσότερο;
    [Αυτή είναι μια συζήτηση διαφορετική από την άλλη που αναπτύσσεται για την σχέση αλήθειας – πραγματικότητας. Παρακαλώ μην αναφέρεστε και στις δυο συζητήσεις μαζί αλλά χωριστά σε κάθε μία, κάτω από τα αντίστοιχα post]
    Πάνος
    25-2-2015

    25 Feb
  2. ΑΥΓΟΥΣΤΑ

    2

    Αν και η επιστήμη χαρακτηρίζει την συναισθησία ”νευρολογική ανάμιξη”, που σημαίνει ότι είναι θέμα παθολογίας – ανατομίας εγκεφάλου θα έλεγα εγώ – θα το επιθυμούσα αν μπορούσε να γίνει κατ΄επιλογήν μου. Όμως ούτε καν το είδος της συναισθησίας δεν μπορεί να επιλεγεί από τους συναισθητικούς. Οπότε, αν στον απώτερο βαθμό της η συναισθησία ορίζεται σαν μία ενιαία αίσθηση, ΟΧΙ δεν θα το ήθελα. Πιστεύω ότι θα είχα πρόβλημα με την συναρμογή μου στο σύνολο.
    26-2-2015

    25 Feb
  3. Πάνος

    3

    Βλέπω ΑΥΓΟΥΣΤΑ ότι το απλούστατο ερώτημα: “Θα ήθελες να είσαι συναισθητικό άτομο;” δεν συγκίνησε κανέναν άλλον εκτός από εσένα, ας πάρω την σκυτάλη.
    Κατ’ αρχήν, βάση ερευνών και πειραμάτων, ασυνείδητα (ή υποσυνείδητα) συναισθητικοί είμαστε όλοι, έστω σε πολύ χαμηλό βαθμό.
    http://xromata.com/?p=5921
    Το ερώτημα προσδιορίζεται λοιπόν στην συνειδητά αντιληπτή συναισθησία.
    Ξεπερνώντας κάποιους φόβους, δηλώνω ότι προσωπικά μάλλον θα μου άρεσε να είμαι συναισθητικός και ιδιαίτερα χρωμοσυναισθητικός (δηλαδή να αντιλαμβάνομαι χρωματικά τους ήχους και αντιστρόφως).
    Ο δισταγμός μου έγγυται στο ότι μελετώντας τα περί συναισθησίας, έμαθα πως η ζωή των συναισθητικών ατόμων δεν είναι τόσο “εύκολη”.
    Χοντρό παράδειγμα: Σκέψου τη ζωή ένός προικισμένου χαρισματικά ατόμου να είναι αναγκασμένο να ζει ανάμεσα σε μη ανάλογα χαρισματικά άτομα.
    Ένα άτομο πχ. ιδαίτερης ευφυίας να ζει σε ένα κόσμο χαμηλότερης ευφυίας.
    Πάνος
    3-3-2015

    25 Feb
  4. ΑΥΓΟΥΣΤΑ

    4

    Ωχ, ωχ! Ανατριχιαστικό παράδειγμα! Ένα διαρκές μαρτύριο, καταδίκη. Επίσης αν σκεφθεί κανείς, το πως έχει συμπεριφερθεί η ανθρωπότητα, κατά την διάρκεια της ιστορίας της, σε κάθε άτομο που ήταν ιδιαίτερο ή πιό χαρισματικό από το σύνολο….. Και ιδιαίτερα αν το άτομο αυτό τολμούσε να ευεργετήσει ή να εξελίξει ή τέλος πάντων να προσπαθήσει να βγάλει την ανθρωπότητα από τα κλισέ της……. τότε καλύτερα όπως ήμαστε! Ή μήπως όχι;!
    4-3-2015

    25 Feb
  5. ΑΥΓΟΥΣΤΑ

    5

    Ερώτηση: Γνωρίζεις αν έχει γίνει κάποιο πείραμα στο οποίο να αποδεικνύεται ότι η συναισθησία δημιουργείται ή όχι από καταγραφές που έχουν γίνει ως μνήμη στον εγκέφαλο, όπως πχ το ότι κάθε κίτρινο υγρό είναι ξινό;
    Ή αν έχουν εξεταστεί συναισθητικοί με χρωματοαισθησία ώστε να δούμε αν όλοι βλέπουν πχ στην νότα Ντο το ίδιο χρώμα;
    4-3-2015

    25 Feb
  6. admin

    6

    Πάλι άργησα ΑΥΓΟΥΣΤΑ να σου απαντήσω, αυτοδικαιολογούμενος ως πολυήμερος αιχμάλωτος ισχυρού ιού που με αποσυντόνισε ποικιλοτρόπως.
    Συμφωνώ με τα γραφόμενά σου περί συμπεριφοράς της ανθρωπότητας προς κάθε ιδιαιτερότητα… όμως χωρίς τόλμη πηγαίνει τίποτε μπροστά; Λοιπόν, ναι μεν, καλύτερα όπως είμαστε… ή μήπως όχι; Χρειαζόμαστε τους τολμηρούς και τους ιδιαίτερους, χωρίς αυτούς το σύνολο θα παραμένει στάσιμο ή θα κινείται βραδύτατα. Εξάλλου η φύση που φροντίζει τα πάντα, σίγουρα έχει τους λόγους της που επιτρέπει να υπάρχουν συναισθητικοί, άτομα τετραχρωματικά κλπ.
    Όσο για το άλλο σου ερώτημα, ναι έχουν γίνει πειράματα… ναι υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ συναισθητικών για την αντιστοιχία νότας – χρώματος… ναι, υπάρχει όγκος από μελέτες, συγκρίσεις, θεωρίες κλπ.
    Ναι, έχω από καιρό προγραμματίσει να ασχοληθώ με ανάλογα άρθρα προσεχώς… και ας μη ξεχνάμε πως η επιστήμη έχει αρχίσει να ασχολείται με το θέμα της συναισθησίας αρκετά πρόσφατα.
    Πάνος
    11-3-2015

    25 Feb
  7. ΑΥΓΟΥΣΤΑ

    7

    Άρα; Μήπως τελικά όλες αυτές οι συναισθησίες δεν είναι τίποτε άλλο από ”έγγραμμα” και μάλιστα εντελώς υποκειμενικά; Τι είναι αυτό που μπορεί να μας κάνει να σκεφθούμε ότι είναι κάτι περισσότερο;
    19-3-2015

    25 Feb
  8. admin

    8

    Τί εννοείς ΑΥΓΟΥΣΤΑ με το “έγγραμα”; Μήπως μια υποκειμενική εσωτερική εγγραφή; Όχι η συναισθησία δεν είναι έτσι και έχει αποδειχτεί πειραματικά ποικιλοτρόπως. Ναι, σε κάποιες περιπτώσεις φαντασίωσης μπορεί να πρόκειται για έγγραμα (αν τελικά εννούμε το ίδιο πράγμα), στην περίπτωση όμως αυτή δεν έχουμε πραγματική συναισθησία.
    Πάνος
    21-3-2015

    25 Feb
  9. ΑΥΓΟΥΣΤΑ

    9

    Ναι, αυτό εννοώ. Αν είναι εγγραφή ή συναισθησία πως το ξεχωρίζουμε εφόσον δεν συμφωνούν στα ”συναισθητικά σύμβολα” όλοι οι συναισθητικοί; Γνωρίζεις;
    21-3-2015

    25 Feb
  10. ελενη

    10

    να σας πω εγω μερικα πραγματα ισα να καταλαβετε πως ζει ενας συναισθητικος ανθρωπος οπως εγω!!! καταρχην δεν υπαρχει λεξη η φραση που να μην εχει χρωμα!!μου λες δευτερα βλεπω κοκκινο τριτη κιτρινο τεταρτη μωβ κ.ο.κ!το ιδιο συμβαινει και με τους αριθμους και τα γραμματα!ειμαι μοναχικη γτ ετσι μπορω να αφοσιωνομαι στις σκεψεις μου χωρις τα εξωτερικα ερεθισματα που ειναι συνηθως πολλα και υπερβολικα και με ζαλιζουν!βλεπω προσωπικοτητες σαν χρωματα οταν καποιος ειναι βαρετος πχ βλεπω κιτρινο η ασπρο αλλα αυτο εξαρταται απο τον ανθρωπο.δεν μπορω να συνυπαρξω με τους αλλουςσε ειρηνικο κλιμα γτ δεν μπορουμε να συννενοηθουμε!!σκεφτομαι πολυ διαφορετικα.αυτο με “ταλαιπωρει” πολυ στην καθημερινη μου ζωη τα παντα μπερδευονται μεσα στο κεφαλι μου και μονιμως ψαχνω κατι να κανω να εκτονωθω!ελπιζω να σας βοηθησα λιγο να καταλαβετε!
    10-12-2015

    25 Feb
  11. Πάνος

    11

    Αγαπητή (συναισθητική) Ελένη
    Είσαι το πρώτο συναισθητικό άτομο που επικοινωνεί μαζί μας και χαίρομαι ιδιαίτερα γι’ αυτό, επειδή μας δίνεται η ευκαιρία να ακούσουμε από πρώτο χέρι συναισθητικές εμπειρίες. Όσα γνωρίζουμε για τον κόσμο της συναισθησίας είναι από διαβάσματα και από σχετικά ντοκυμαντέρ. Προσωπικά δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί υπάρχει πρόβλημα επικοινωνίας των συναισθητικών με τους άλλους ανθρώπους…. από τα γραφόμενά σου πάντως -και χωρίς να λες πολλά- αναφαίνεται πως όντως υπάρχει….
    Έχομε διαβάσει ότι υπάρχουν κάποια μέρη στον κόσμο (αν δεν κάνω λάθος στο Τορόντο και στην Μελβούρνη) όπου συγκεντρώνονται οι συναισθητικοί για να παρακολουθούνται από επιστήμονες και να διαβιούν μεταξύ τους ώστε να ζουν πιο άνετα, ακριβώς λόγω της δύσκολης επικοινωνίας τους με τους άλλους ανθρώπους.
    Πάνος
    20-12-2015

    Να ελπίζουμε πως θα μας ξαναγράψεις δίνοντάς μας μια μικρή γεύση από τον κόσμο της συναισθησίας;

    25 Feb

Reply to “Point and line to plane”