Ζωγραφικη και χρηση χρωματων – J. A. McNeill Whistler
Οι ζωγράφοι, η ζωγραφική και η χρήση των χρωμάτων
James Abbot McNeill Whistler (1834-1903)
Miss Cicely Alexander: Αρμονία σε γκρίζο και πράσινο (1872)
Εθνική πινακοθήκη Λονδίνου
Έχομε ξεκινήσει μια σειρά αναρτήσεων όπου παρακολουθούμε την χρήση των χρωμάτων από τους ζωγράφους, όπως μας την παρουσιάζει το BBC στο άρθρο του Colour in paintings (το χρώμα στους πίνακες ζωγραφικής), του βιβλίου του The Colour Eye.
Πρόκειται για την ανάλυση της χρήσης των χρωμάτων (και την τεχνοτροπία) 20 γνωστών ζωγράφων από τον Μεσαίωνα έως σήμερα άρρηκτα δεμένους με το ζωγραφικό πνεύμα (και ρεύμα) της εποχής τους, ξεκινώντας από τους παλαιότερους χρονολογικά, φθάνοντας στους κάπως νεότερους.
Για κάθε ζωγράφο και την τεχνική του –η οποία αντικατοπτρίζει το πνεύμα της και τη τεχνοτροπία της εποχής του- θα αναφερόμαστε σε ένα γνωστό έργο του.
Για τους ζωγράφους και τα έργα τους στα οποία αναφερθήκαμε σε προηγούμενες αναρτήσεις μπορείτε να ενημερωθείτε πηγαίνοντας στα categories στην ομάδα ΤΕΧΝΗ και ΧΡΩΜΑΤΑ.
Αυτή τη φoρά θα ασχοληθούμε με τον αγγλικής καταγωγής Αμερικανό ζωγράφο James Abbott McNeill Whistler και τον πίνακά του Miss Cicely Alexander που βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου.
Ο Whistler έδινε συχνά στα έργα του δυο τίτλους, αναφορικά ως προς το θέμα και ως προς τον χρωματισμό του πίνακα.
Ήταν ηγετική φυσιογνωμία του Αισθητικού Κινήματος (ο Oscar Wilde ήταν φίλος του) που υποστήριζε πως η τέχνη και η ομορφιά ήταν το επίκεντρο της ζωής και πως οι αρμονικές διευθετήσεις κάθε είδους ήταν πολύ σημαντικές.
Ο Whistler χρησιμοποιούσε πάντα υποτονικές και λεπτές αποχρώσεις στους πίνακές του που εξισορροπούσαν και έδιναν την εντύπωση λεπτότητας και διαφάνειας. Δεν του άρεσαν οι συνθέσεις από φωτεινά χρώματα ούτε οι έντονες διαφορές μεταξύ φωτός και σκίασης, κάτι που το θεωρούσε χυδαίο.
Στον συγκεκριμένο πίνακα χρησιμοποίησε εναρμονισμούς γκρίζων και μαύρων χρωμάτων, με τμήματα από απαλούς γκριζοπράσινους τόνους στη ζώνη του κοριτσιού, στο φτερό του καπέλου της και τους φιόγκους των παπουτσιών της.
Το ροδαλό πρόσωπό της, το χέρι της και τα κόκκινα χείλη της είναι περιοχές με θερμό χρώμα που κάνει αντίθεση προς τα ψυχρά γκρίζα και οι πεταλούδες είναι ένας τόνος από απαλό καφεκίτρινο που ζωντανεύει το επίπεδο μοτίβο του γκρίζου.
Ο Whistler ήθελε να δίνει την εντύπωση στον κόσμο ότι οι χρωματικές διευθετήσεις του ήταν προϊόν φωτεινής έμπνευσης και του έβγαιναν αβίαστα, χωρίς σκέψη.
Η πραγματικότητα ήταν μάλλον διαφορετική. Αυτό το πορτρέτο χρειάστηκε 70 προσπάθειες για να καταλήξει στο ποθούμενο αποτέλεσμα. Ακόμα και για τον Whistler η εναρμόνιση των χρωμάτων απαιτούσε πολλή δουλειά, σκέψη και πολλές αποτυχημένες προσπάθειες.
admin is | Topic: Ζωγράφοι και ζωγραφική, Τέχνες και χρώματα | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Ζωγραφικη και χρηση χρωματων – J. A. McNeill Whistler”