Ομηρικά χρώματα (32β) [χρωματικές συνομιλίες] – Homer’s colors
Χρωματικές Συνομιλίες (31β)
Ομηρικά χρώματα
Οι κυανές αναφορές στον Όμηρο λοιπόν, είναι μεταλλικές και δίδονται σε σκούρα μεταλλικά αντικείμενα (κυανοπρώριο νεός, κυανόπεζα τράπεζα) και κατ’ επέκταση σε άλλα σκούρα αντικείμενα που θύμιζαν το μεταλλικό αυτό χρώμα, όπως μαλλιά, φρύδια, χαίτες (κυανοχαίτα Ποσειδών, κυάνεον νέφος). Ο κύανος δεν σχετιζόταν με το μπλε χρώμα, γιατί τότε θα το χρησιμοποιούσε ο Όμηρος στην χρωματική απόδοση του ουρανού, της θάλασσας ή των ματιών της Αθηνάς, αν όντως ήταν γαλάζια.
Σε αντιπαράθεση προς τους κυανοχαίτες ίππους και πολεμιστές, στα ομηρικά έπη κυκλοφορούν ο ξανθός Μενέλαος, η ξανθή Δημήτηρ, ξανθοί ίπποι και η ξανθή χαίτη του Αχιλλέως. Το ξανθό χρωματίζει ανοιχτόχρωμα τριχώματα, ουδεμία σχέση έχοντας με το κίτρινο χρώμα.
Πράσινο, κίτρινο, μπλε, πορτοκαλί και μωβ χρώμα, ουσιαστικά απουσιάζουν από το πανάρχαιο αυτό έργο, ενώ αναφέρεται το «πολιόν» (γκρι) χρώμα καθώς και το φαλαρό από το φάλω = λαμπρύνω άκρη (αυτό που ασπρίζει, λαμπιρίζει, στην κορυφή), όπως τα κύματα (εξ ου το Φάληρο), τα χιόνια στις βουνοκορφές και όσοι έχασαν τα μαλλιά τους. Φίλοι μου φαλακροί, μπορεί να χάσατε την τριχωτή κορυφή σας, αλλά λάμπετε!
Όπως είδαμε, το άσπρο χρώμα, στα Ομηρικά έπη –αλλά και στην αρχαιότητα- αναφέρεται μόνο ως λευκό, ενώ το κόκκινο, παρ’ όλες τις διάφορες αναφορές του, στο ομηρικό έργο δεν ονομάζεται πουθενά «κόκκινο».
Εμείς σήμερα, γιατί τα λέμε άσπρο και κόκκινο; Αλήθεια, από πότε αρχίσαμε να τα λέμε με αυτά τα ονόματα;
Ευκαιρία να αναφερθούμε επί του θέματος αυτού οσονούπω.
Translated into English
Homer’s colors
The blue (cyan) references in Homer are related to metallic hues and are given to dark metal items (cyan ship prow, cyan leg table) and by extension to other dark objects reminiscent of that metal color, like dark hair, eyebrows and manes (cyan haired Poseidon, cyan cloud).
Cyan (metal) was not associated with blue otherwise it would be used by Homer as the color of the sky, of sea or for the eyes of Athena, if indeed they had light blue color.
In contrast to cyan mains of horses and hairs of warriors in Homer’s epics there are Blonde Menelaus, blonde Demeter, blond horses and the blonde hair of Achilles. The referred as “xantho” fair hair has nothing to do with yellow color.
Green, yellow, blue, orange and purple, are virtually absent from this ancient epic, but there are references to gray color and to the color of brighten edges (falo = brighten or what turns white sparkling on top) like waves (hence the Faliro, name of seashore place), snow on mountain peaks and those who have lost their hair (called “falakros” in greek). My bald friends may you have lost your hairy top of you, but you are shining!
As seen, white color in the Homeric epics and in ancient times referred only as “lefko” and not as “aspro” (the common word for white in modern Greek) and red, despite several different name references in the Homeric project is not anywhere called "kokkino" as red is called by modern Greeks, even that those two words are used from ancient times.
Do you know why we say “aspro” and “kokkino”? Do you know since when we started to call white and red with these names?
admin is | Topic: Χρωματικές Συνομιλίες | Tags: None
18 Comments, Comment or Ping
Filareti
Πολύχρωμο και καλό μήνα σε σας και στους φίλους του site…διότι οι καιροί είναι δύσκολοι!Υγεία και χαρά…
1-12-10
JOHNART
…καλό μήνα κι’ από μένα…
ρωτάω τη filareti και όποιος άλλος γνωρίζει καλά το θέμα των δύο φύσεων…που ενυπάρχουν και συνυπάρχουν…μέσα μας.
1) αυτό υπάρχει από γεννησημιού μας
2) πως το ανακαλύπτουμε και σε ποια ηλικία
3) μπορεί να κάνουμε παιχνίδι και με τη μία αλλά και με την άλλη μας φύση
4) υπάρχει περίπτωση να μας αρέσει η άλλη και να αφήσουμε την πρώτη
5) μπορεί να αλλάζουμε τη φύση μας και στη συμπεριφορά μας και…στο ντύσιμό μας
6) είναι αμαρτία αυτό από το θεό
αυτά και ευχαριστώ
JOHNART 1-12-10 και σ’ ένα μήνα 11
admin
Χαίρομαι JOHNART που επανέκαμψες δριμύτατος. Ενδιαφέροντα τα ερωτήματά σου και αναμένω απαντήσεις. Πριν προχωρήσω στις δικές μου απόψεις και απαντήσεις στέκομαι στο τελευταίο (6ο) ερώτημά σου και αντερωτώ: Τί είναι (τί σημαίνει) αμαρτία;;
Πάνος
1-12-10
IOANNA
Tα ερωτήματα της filaretis και του JOHNART με παρακίνησαν να γράψω τη δική μου άποψη και τα δικά μου ερωτηματικά. Υπάρχουν άραγε αρετές και ιδιότητες αρσενικές και θηλικές;Υπάρχουν δύο φύσεις στον άνθρωπο;
Η ανθρώπινη φύση ναι, είναι διττή, όμως ως υπερουσία και ως ουσία, αφού είναι μία συνθεση τριών υποστάσεων (πνεύμα, ψυχή, σώμα). Ως φύλο ναι, υπάρχει το αρσενικό και το θηλικό, αλλά αυτό είναι φαινόμενο του επιπέδου μας (DNA), για να εξελίσεται η δημιουργία μέσα απο την αντίθεση. Και νομίζω, ότι όλοι μας έχουμε το άρρεν και το θήλυ στα γονίδια μας. Οι ιδιότητες όμως, είναι ίδιες σε όλους τους ανθρώπους και όλοι έχουμε τη δυνατότητα να τις εκδηλώσουμε, αλλάζει μόνο ο βαθμός και ο τρόπος που τις εκδηλώνουμε. Και αυτό δεν έχει να κάνει με αρσενική ή θηλική φύση, αλλά με τον άνθρώπινο χαρακτήρα και τη θέληση.Στο Θε΄ι΄κό επίπεδο δεν υπάρχουν διαφορές φύλου, ούτε αντιθέσεις, υπάρχει η κίνηση Σοφίας – Αγάπης (αρετές του Θεού), που είναι κινήση διείσδυσης – περικάλυψης. Αυτή τη κίνηση την έχουμε κληρονομήσει όλοι οι άνθρωποι ως εκπορεύσεις του Θεού και αυτή η κίνηση σφραγίζει τις ιδιότητες μας και τις εκδηλώσεις τους. Όσον αφορά στις χρωματικές προτιμήσεις ανδρών και γυναικών (π.χ ροζ για τα κοριτσάκια, γαλάζιο για τα αγοράκια), είναι καθαρά ανθρώπινη επινόηση και δεν έχει να κάνει με τη φύση μας. Αυτή είναι η δική μου θέση…πάνω στην αρσενική ή θηλική φύση του ανθρώπου Περιμένω να διαβάσω τις δικές σας απόψεις και θέσεις με μεγάλη χαρά.
Σας χαιρετώ Ιωάννα
1-12-10
Filareti
Τιμή μου και χαρά μου που υπήρξα έναυσμα για μια τόσο ενδιαφέρουσα συζήτηση!
1-12-10
Filareti
Δεν έχω τις απαντήσεις σε όλες τις ερωτήσεις….επίσης δεν είμαι ειδήμων όσον αφορά στις δύο φύσεις του ανθρώπου,αγαπητέ JOHNART.Δεν θεωρώ ότι υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ηλικία για να ανακαλύψεις κάτι τέτοιο,απλά εγώ συνειδητοποίησα το συγκεκριμένο μέσω του φιλοσοφείν,μέσω γνώσεων και εμπειριών.Ο τρόπος που επαληθεύεται η ύπαρξη των δύο φύσεων μέσα μας,κατά την ταπεινή μου άποψη,βρίσκεται στις αρσενικές και θηλυκές εκφάνσεις του χαρακτήρος μας και τις συμπεριφορές μας που πυροδοτούνται και τροφοδοτούνται αναλόγως απο την καθημερινότητα ή αλλιώς την καθημερινή μας πραγματικότητα…Τρισυπόστατη,όντως,η ανθρώπινη ύπαρξη,αγαπητή IOANNA(αν και αρκετοί παραμελούν τα δύο απο τα τρία συστατικά!).Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η άποψη περί ύπαρξης δημιουργίας μέσα απο τις αντιθέσεις(συμφωνώ απόλυτα).Όσο για το κόκκινο-μπλέ πλασματικό,με σκοπό την κατηγοριοποίηση των ατόμων……Εν κατακλείδι,έχω την ίδια απορία με τον administrator….τί είναι αμαρτία?και με ποιά κριτήρια κρίνουμε?
1-12-10
Irene Κey
Ωραία – ενδιαφέρουσα σελίδεα…!
1-12-10
admin
Περιμένοντας JOHNART να απαντήσεις στο αντερώτημά μου “Τί είναι (σημαίνει) αμαρτία;” θα εκθέσω τη δική μου άποψη στα δυο πρώτα ερωτήματά σου.
Ρωτάς 1ον αν οι δυο φύσεις μας ενυπάρχουν και συνυπάρχουν μέσα μας από γεννησιμιού μας.
Ναι! ενυπάρχουν!! Η συνύπαρξη (δηλαδή συγκατοίκηση) είναι άλλο θέμα, η δε αρμονική συνύπαρξη είναι ο επιδιωκόμενος στόχος.
Η εν δυνάμει λοιπόν ενύπαρξη προϋπάρχει του σχηματισμού μας ως εμβρύου.
Γι΄αυτό και το έμβρυο χρειάζεται ένα χρονικό διάστημα κάποιων εβδομάδων για να εκδηλώσει το φύλο του.
Η εκδήλωση φύλου είναι αναγκαστική υπακούοντας στους δημιουργικούς νόμους και συγκεκριμένα το νόμο της δυαδικότητας, όπου η φανερή (έκδηλη) φυσική – υλική μας υπόσταση πρέπει οπωσδήποτε να “πάρει θέση”, δηλαδή να έχει αρσενικά ή θηλυκά στοιχεία. Μοιραία πρέπει δηλαδή να είναι κανείς είτε αρσενικός είτε θηλυκός. Η εκδήλωση του υλικού φύλου μάλλον δεν είναι προκαθορισμένη, όπως αποδεικνύει τελευταίως η επιστήμη με πειράματα διατροφικά (επί της εγκύου) και παροχές ορμονών που μπορούν να δώσουν το επιθυμητό φύλο στο ασχημάτιστο ακόμα έμβρυο. (Το θέμα είναι ακόμα σε πειραματικό στάδιο και μου θυμίζει μετάλλαξη, παρέμβαση δηλαδή στη φύση).
Εξάλλου είναι αποδεδειγμένο ότι στην αρχή το έβρυο έχει στοιχεία γεννητικών οργάνων και των δυο φύλων και καθώς σχηματίζεται το φύλο τα αντίθετα γεννητικά όργανα υποχωρούν, μετασχηματίζονται (δεν εξαφανίζονται) και ενυπάρχουν μέσα μας δια βίου. Άραγε γιατί έχουν και οι άνδρες μαστούς;;
Ως προς το 2ο ερώτημά σου “Πότε καταλαβαίνουμε την ενύπαρξη των δυο φύλων μέσα μας;” δεν υπάρχει προσδιορισμένη ηλικία κατανόησης του θέματος. Κατανοείται -προς το παρόν- μόνο δια του “φιλοσοφείν” και προσθέτω:
“Μακάριοι όσοι το καταλαβαίνουν, και όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα”!
Θέλω να συμπληρώσω και άλλα, όμως σταματώ εδώ για να μη γίνομαι κουραστικός και αναμένω την απάντησή σου (μπορεί να απαντήσει και όποιος άλλος θέλει) στο επίμαχο ερώτημα ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ ώστε να κατευθύνω τις απαντήσεις μου στα υπόλοιπα (πιο πικάντικα) ερωτήματά σου.
Φίλοι που διαβάσατε την απάντησή μου, γράψτε τις απόψεις σας για το αρκετά ενδιαφέρον (για την ανέλιξή μας) αυτό θέμα. Περιμένω!
Πάνος
5-12-10
admin
Ελπίζω Filareti και εύχομαι σύντομα και πάλι να υπάρξεις έναυσμα και για άλλες ενδιαφέρουσες συζητήσεις.
Προς το παρόν το συγκεκριμένο θέμα, περί ενυπάρξεως και συνυπάρξεως των 2 φύλων μέσα μας έχει ενδιαφέρον και αναμένω τη συνέχεια καθώς και τις απόψεις που πιθανόν να έχουν κάποιοι άλλοι.
Πάνος
5-12-10
admin
Είμαι περίεργος Irene Key να διαβάσω και το δικό σου σκεπτικό επί της ενδιαφέρουσας “σελίδεας”!
Υποπτέυομαι (από τις τελίτσες μετά τη λέξη) ότι τη σχημάτισες συνειδητά και πως δεν πρόκειται για ορθογραφικό λάθος.
Όπως και νάχει μου αρέσει το νόημά της!!!
Πάνος
5-12-10
JOHNART
Απαντώντας στο ερώτημά σου, Πάνο, τι είναι αμαρτία, θα το πω με δικά μου λόγια όπως θα μου έλεγε κι’ η δασκάλα μου.
Αμαρτία είναι να κάνεις πράματα αντίθετα από αυτά που διδάχτηκες και γαλουχίθηκες μέσα σ΄ένα αυστηρό περιβάλλον (Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια)…και με το φόβο μήπως δεν κληρονομήσεις τη βασιλεία των ουρανών και πας στον βενζεβούλ όπου θα κάνει τη ζωή σου κόλαση…
…τώρα όσο αφορά αυτά τα τρία, τα δύο πρώτα μας έχουν προδώσει τα πιστεύω μας και αγωνίζεται το τρίτο (οικογένεια)
να κρατηθεί με νύχια και με δόντια.
johnart 06-12-10
ROULA
Πάνο καλησπέρα,
πολύ ενδιαφέρων ο διάλογος που έχει αναπτυχθεί στο θέμα της αρσενικής και θηλυκής αρχής και στο κατα πόσο ενυπάρχουν στον άνθρωπο.
Παραθέτω την πιο κάτω άποψη που διάβασα σε βιβλίο του Aivanhov με τον ελληνικό τίτλο “Η μύηση στην επιστήμη των γεωμετρικών σχημάτων” η οποία αρχικά με βοήθησε να σχηματίσω άποψη σχετικά με το θέμα των δύο φύλων.
Το σχήμα του εξαγράμμου (το αστέρι με τις έξι κορυφές) αποτελείται από δύο τρίγωνα που διασταυρώνονται μεταξύ τους : το τρίγωνο με την κορυφή προς τα κάτων αντιπροσωπεύει την αρσενική αρχή και το τρίγωνο με την κορυφή προς τα επάνω τη θηλυκή ….
“Η εξωτερική εμφάνιση είναι εκείνη που κάνει να προσδιορίζεται ένα άτομο σαν άντρας ή γυναίκα . Εσωτερικά
όμως κάθε άντρας φέρνει μία γυναίκα μέσα του καί κάθε γυναίκα έναν άντρα. Ο άνθρωπος είναι άντρας ή γυναίκα ανάλογα με το ποιά αρχή επικρατεί , η αρσενική αρχή ή η θηλυκή , όμως η αντίθετη αρχή κοιμάται μέσα του και κάποια μέρα μπορεί να εκδηλωθεί με τέτοια δύναμη που ορισμένοι άντρες και ορισμένες γυναίκες νιώθουν μάλιστα την ανάγκη να αλλάξουν φύλο. Αυτό αποδεικνύει πολύ καλά ότι ο άντρας περιέχει μέσα του τη θηλυκή αρχή και η γυναίκα την αρσενική… Το σχήμα των διασταυρωμένων τριγώνων είναι το σσύμβολο όλων εκείνων των όντων που κατόρθωσαν να αναπτύξουν μέσα τους τις δύο αρχές , την αρσενική και τη
θηλυκή , αυτήν που εκπέμπει και αυτήν που δέχεται . Έχουν τη δύναμη και την απλότητα , είναι ανδρόγυνα , είναι τέλειοι.
Εκείνος που αντιπροσωπεύει ένα μόνο τρίγωνο- του άντρα ή τησ γυναίκας – είναι αδύναμος , ανάπηρος.Γι αυτό και αναζητά το άλλο μισό του , το άλλο τρίγωνο , για να σχηματίσει μαζί του τη σφραγίδα του Σολομώντα”
Δεν ξέρω πως θα σου φανεί η άποψη αυτή. Προσωπικά όσο την επεξεργάζομαι τόσο πιο ξεκαθαρίζω και ορίζω άποψη για τα φύλα και τη μεταξύ τους σχέση.
Καλό ξημέρωμα
ROULA
7-12-10
admin
Την αμαρτία JOHNART μου την είχαν διδάξει κι εμένα όπως ακριβώς την περιγράφεις, ώσπου έμαθα την πραγματική της έννοια, την αρχαιοελληνική.
Αμαρτάνω σημαίνει δεν πετυχαίνω τον στόχο μου. Ο οπλίτης που έριχνε το ακόντιό του και δεν πετύχαινε τον εχθρό, αμάρτανε.
Αμαρτία λοιπόν είναι κάθε πράξη που με απομακρύνει από τον στόχο μου. Ποιός είναι αυτός; Η επάνοδος στην πηγή μου! Πώς επιτυγχάνεται; Η επάνοδος έχει την αφετηρία της στην εσωτερική ισορροπία. Μόνο αφού επιτευχθεί αυτό το πολύ δύασκολο έργο ανοίγει μπροστά μας η ατραπός της επανόδου.
Το τρίπτυχο Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια που ανέφερες είναι αυτό που μας καθοδηγεί στην αμαρτία, όπου η φουκαριάρα η οικογένεια (λόγω αμάθειας, η αμαρτωλή) είναι έρμαιο των δυο πρώτων. Μας επιβάλλει λίγο – πολύ τις επιταγές τους πιστεύοντας πως έτσι μας καθοδηγεί προς το καλο μας.
Όσο για τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα… αυτά είναι ανθρώπινα πάθη που μας τυφλώνουν έτσι ώστε να χάνουμε για τα καλά τον στόχο μας.
Πάνος
8-12-10
AMELIA
Κύριε Πάνο,
ερωτώ εσάς και όποιος άλλος ξέρει,
έχω ένα φίλο τον Αλέξη που είναι τεσσάρων ετών και δεν του αρέσει να παίζει με αγορίστικα παιχνίδια, του αρέσει να παίζει με κατσαρολικά, να μαγειρεύει, να σκουπίζει το σπίτι, και δεν του αρέσει να παίζει με κούκλες.
Αυτό το αγόρι μπορούμε να πούμε ότι έχει ανακαλύψει και τις δύο φύσεις του και μεγαλώνοντας θα τις εκδηλώσει
13-12-10 αmelia
Κατερίνα Γεωργάνου
Καλημέρα Πάνο !
Σχετικά με την αμαρτία. Η άποψή μου είναι ότι δεν υπάρχει αμαρτία. Θεωρώ ότι είναι μία λέξη που μας την έχουν επιβάλλει γιατί πώς αλλιώς θα μπορούσαν κάποιοι να επιβληθούν, να ηγούνται . Βέβαια συμφωνώ με την άποψή σου, ότι κάνουμε ενάντια στον εαυτό μας, στον σκοπό μας θα το εξέφραζα ως “άσκοπο” και όχι αμαρτία γιατί θεωρώ ότι η λέξη σαν λέξη δεν προέρχεται εκ των άνωθεν. Είναι δικό μας δημιούργημα. Και ηχητικά (δονητικά) να το πάρουμε έχει εντονότερη δόνηση η αμαρτία από το άσκοπο. Ίσως και γι’ αυτό μας την έχουν παρουσιάσει και με χρώμα κόκκινο.
Κατερίνα!
13-12-10
admin
Συνεχίζω JOHNART τις απαντήσεις στα ερωτήματά σου. Είχαμε μείνει στο 3ο όπου ρωτάς αν “μπορεί να κάνουμε παιχνίδι και με τη μία αλλά και με την άλλη μας φύση”;
Τί να απαντήσω; Είναι θέμα κουλτούρας, ελευθερίας του περιβάλλοντος που μας περιτριγυρίζει (ήθη, οικογένεια, θρησκευτικότητα, ιστορική εποχή κλπ.).
Ο χώρος και ο χρόνος στον οποίο διαβιούμε μας επιβάλλει τις νόρμες του τις οποίες ακολουθούμε με υποταγή ή αντιδρούμε επαναστατώντας προς αυτές. Σε καταπιεστικά περιβάλλοντα συμπεριφερόμαστε ανάλογα καταπιέζοντας την δεύτερή μας φύση προς δόξαν της φαινομένης. Σε ελεύθερα περιβάλλοντα ψαχνόμαστε, πειραματιζόμαστε, δοκιμάζουμε κλπ. Αυτό αφορά τόσο στη σεξουαλική μας ζωή, όσο και στον ψυχισμό μας που είναι και το σοβαρότερο, γιατί η επιδιωκόμενη εξισορρόπηση αφορά στον ψυχισμό μας.
Σε καταπιεστικά καθεστώτα η εξισορρόπηση επέρχεται δύσκολα. Σε ελεύθερα πάλι, υπάρχει ο κίνδυνος της παραπλάνησης.
Πάντως ακόμα και σε συντηρητικές εποχές και καθεστώτα έχουν καθιερωθεί εορτές (όπως απόκριες κλπ.) όπου για κάποιο διάστημα οι άντρες ντύνονται και συμπεριφέρονται γυναικεία, κάτι το θεμιτό λόγω εθίμου. Έτσι έρχονται σε επαφή με τη γυναικεία τους φύση, έστω και για λίγο, κάτω από το άλλοθι του αστεϊσμού. Υπάρχει ανάλογη πρόβλεψη και για τις γυναίκες (όπως οι “εκκλησιάζουσες” στην αρχαιότητα) όμως οι γυναίκες δεν έχουν ανάγκη από εθιμική κάλυψη, γιατί συχνά η σκληρή καθημερινότητα και διαβίωση τις κάνει να εκδηλώνουν την ανδρική φύση τους, χωρίς δε το όνειδος που υφίστανται οι άνδρες όταν εκδηλώνουν τη θηλυκή τους πλευρά.
Πάνος
14-12-10
admin
Άργησα λίγο ROULA να σου απαντήσω (λόγω φόρτου εργασιών) όμως ήλθε η ώρα. Πολύ ωραία όσα γράφεις. Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο του Aivanhov με τον ελληνικό τίτλο “Η μύηση στην επιστήμη των γεωμετρικών σχημάτων”, όμως από τον τίτλο του κσι μόνο φαντάζομαι ότι είναι πολύ ενδιαφέρον.
Μου άρεσε ο διαχωρισμός του εξάκτινου αστέρα σε αρσενικό και θηλυκό τρίγωνο. Συμβαδίζει με μια εργασία που έχει κάνει η “ομάδα χρωμάτων” όπου ο καθοδικός (αρσενικός) αστέρας είναι μπλε και αντιστοιχεί στο πνεύμα, ενώ ο αντίθετος ανοδικός (θηλυκός) είναι κόκκινος και αντιστοιχεί στην ύλη.
Συμπτωματικά (τί είναι άραγε σύμπτωση;) με το που άρχισε η ανάπτυξη στα comments μας περί της εσωτερικής συνύπαρξης των δυο φύλων σε κάθε άνθρωπο, έτυχε να παρευρεθώ σε ομιλίες που έθιξαν αυτό το συγκεκριμένο θέμα.
Μάλιστα εχθές παραβρέθηκα σε μια ομιλία – παρουσίαση της “Κριναετίδας” όπου ένα από τα βασικά σημεία της διάλεξης αναφερόταν στην οπισθοδρόμηση της ανθρωπότητας, εδώ και αιώνες, λόγω της καταπίσεης του ενός φύλου από το άλλο, αντί της αποδοχής και εξισορρόπησης, με αντίκρισμα την καταπίεση της γυναίκας από τον άνδρα, ενώ σήμερα παρερμηνεύεται η επιδιωκόμεμη ισότητα (αντί ισοτιμίας) των δυο φύλων, επιφέροντας νέα μελλούμενα δεινά.
Σταματώ εδώ, συμφωνόντας με την διατύπωσή σου ότι: Εκείνος που αντιπροσωπεύει ένα μόνο από τα δυο τρίγωνα, είναι αδύναμος (κι ας δείχνει δυνατός),ΑΝΑΠΗΡΟΣ (κι ας φαίνεται αρτιμελής).
Φίλοι, είμαστε όλοι μας (καθένας με τα ποσοστά του) αδύναμοι και ανάπηροι, γι’ αυτό προκαλούμε τόσο πόνο στην Ανθρωπότητα.
Μόνο όταν εξισορροπήσουμε το μπλε με το κόκκινο θα πετύχουμε το τέλειο φωτεινό μωβ, το συμπαντικό φως.
Πάνος
20-12-10
admin
Μικρή μου AMELIA μου βάζεις δύσκολα. Μόνο ένας σωστός ειδικευμένος ψυχολόγος ίσως μπορέσει να σου δώσει απάντηση στο ερώτημά σου για τον φιλαράκο σου.
Προσωπικά δεν μπορώ να πω ότι έχει ανακαλύψει τις δυο φύσεις του. Είναι πολύ μικρός για κάτι τέτοιο. Μόνο ενστικτωδώς θα μπορούσε. Τότε θα έπαιζε και με κούκλες και με στρατιωτάκια. Ξέρω πάντως ότι δεν είναι ο μοναδικός. Ξέρω πολλές παρόμοιες περιπτώσεις, όπως και κοριτσάκια που προτιμούν μπάλλες και πστόλια, φρικάρωντας στη θέα μιας κούκλας. Αυτά στέλνουν τις σκέψεις μου στο τάλαντο του Πλάτωνα και το δαιμόνιο του Σωκράτη. Ποιός ξέρει άραγε τι συμβαίνει πριν έρθουμε εδώ και τη προίκα κουβαλάει ο καθένας μας;
Η πιο απλή και αστεΐζουσα σκέψη που κάνω είναι μήπως ο Αλέξης σου έχει τάσεις να γίνει ένας καταπληκτικός μάγειρας;
Ρώτα τον παππού σου να σου πει αν έχει δει την ταινία “Πολίτικη Κουζίνα” για το αγοράκι που έπαιζε με κουζινικά και έγινε καταπληκτικός ερασιτέχνης μάγειρας, ενώ μέσα από τα καρυκεύματα της μαγειρικής κατανοούσε το σύμπαν και την αστροφυσική, το επάγγελμα στο οποίο διέπρεψε.
Τα πάντα μπορούν να πάρουν έναν κακό ή έναν καλό δρόμο, Εξαρτάται από τον δάσκαλο που θα έχεις πλάι σου. Ο μικρός της ταινίας είχε έναν πολύ καλό δάσκαλο, τον παππού του!
Πάνος
20-12-10
Reply to “Ομηρικά χρώματα (32β) [χρωματικές συνομιλίες] – Homer’s colors”